-
wisienka24
- Mistrzu dwa tysiace!
- Posty: 2589
- Rejestracja: 07 mar 2007, 16:31
jagodka24, juz tylko chwile dzielą CIe od Twojej kruszyny.....ze mnie porod zszedl w 3 dobie i wtedy emocjonalnie zaczelam sie rozklejac ze szczęscia!!!!!kochana juz nie długo sama sie przekonasz, tego nie da sie opisac:)
wisienka24, masz racje dzis to juz nawet stwierdzam ze nie było to takie straszne:)
od początku mowilam wszystkim ze moge zniesc wszystkie męki byleby dzidzius był zdorwy bo to przeciez najwazniejsze
wiecie na oddział ze mną przywiezli pania ktora w 36 tyg musiala urodzic martwe dziecko.........i to naturalnie , naprawde to jest straszne nieszczęscie , wiec bole trzeba potraktowac jako cos naturalnego i do przejscia , bo jak dziecko jest zdrowe to my kobiety goimy sie szybciej niz pieski:) bo ktos przeciez sie dzidzią musi zając:)
wisienka24, masz racje dzis to juz nawet stwierdzam ze nie było to takie straszne:)
od początku mowilam wszystkim ze moge zniesc wszystkie męki byleby dzidzius był zdorwy bo to przeciez najwazniejsze
wiecie na oddział ze mną przywiezli pania ktora w 36 tyg musiala urodzic martwe dziecko.........i to naturalnie , naprawde to jest straszne nieszczęscie , wiec bole trzeba potraktowac jako cos naturalnego i do przejscia , bo jak dziecko jest zdrowe to my kobiety goimy sie szybciej niz pieski:) bo ktos przeciez sie dzidzią musi zając:)
Witajcie 
Korzystając z wolnej chwilki (mały śpi) chciałam i ja opisać wam swój poród. U mnie poszło sprawnie i szybko, ale opisz wszystko od początku.
Termin porodu z okresu miałam na 29 kwietnia a z USG na 1 maja. Myślałam, że przenoszę, bo jakiś widocznych oznak zbliżającego się porodu nie było, tyle tylko że szyjka macicy zanikła mi już na początku kwietnia i moja ginka twierdziła, że dzidziuś zechce wyjść na świat wcześniej, jednak kwiecień minął a synek, dalej był w brzuszku.
1 maja ok. godz. 7.30 poczułam pierwsze skurcze co jakieś 5 min, myślałam jednak, że to te przepowiadające i szczerze mówiąc za bardzo się nimi nie przejmowałam. Zjadłam sobie śniadanko (płatki z mlekiem) ubrałam córcie, troszkę posprzątałam, a skurcze nie ustępowały były coraz bardziej regularne. Mąż widział że coś jest nie tak i co chwilkę pytał czy już do szpitala jedziemy, a ja mu na to że jeszcze nie, bo muszę się upewnić ze to już poród na 100 proc. a nie jakis fałszywy alarm. Poszłam się wykompać, bóle nie ustępowały więc powolutku zaczęłam się szykować do szpitala, mąż w tym czasie pojechał odwieść córcie do rodziców. O godz. 10.00 wyjechalismy z domku, muszę wam powiedzieć że szpital do którego jechałam oddalony jest od mojego miejsca zamieszkania o 30 km, normalnie tę trasę pokonuje sie w jakieś 20-30 min, ale tym razem pokonanie tego odcinka zajęło nam ponad godzinę, bo straszne korki były
. Ja już myslałam że będę rodzić w tym samochodzie, skurcze miałam co 2 minuty, ale starałam się nie panikować, mój mąż robił to podwójnie i za mnie i za siebie. Na oddział przyjęli mnie o 11.10, mieliśmy mieć poród rodzinny ale niestety nie było już czasu 
. Okazało się że rozwarcie mam już na 9 cm, i za chwilkę miałam już skurcze parte. Zdążyli mi jeszcze wenflon założyć i podłączyć Oksy, ale już nie zdążyła mi ona za bardzo pomóc bo trzy skurcze parte i mały leżał na moim brzuszku. Wcześniej jeszcze położna przebiła pęcherz z wodami płodowymi niestety były zielone 
. Mały ur. się o 11.30 ważył 4 kg i mierzył 59cm, dostał 10 pkt. Później zabrali go na ważenie, a ja urodziłam łożysko i połozna założyła mi szwy (trzy szwy). Synka zanieśli do taty, nie muszę chyba mówić że mąż był w szoku że już po wszystkim. Później byliśmy razem wszyscy jeszcze przez dwie godzinki, mogliśmy na spokojnie nacieszyć się sobą.
Tak, że poród miałam na prawdę super ból był owszem, ale nie dużo i do wytrzymania.
Zyczę wam dziewczyny takich porodów jak mój i trzymam za was mocno kciuki.
Korzystając z wolnej chwilki (mały śpi) chciałam i ja opisać wam swój poród. U mnie poszło sprawnie i szybko, ale opisz wszystko od początku.
Termin porodu z okresu miałam na 29 kwietnia a z USG na 1 maja. Myślałam, że przenoszę, bo jakiś widocznych oznak zbliżającego się porodu nie było, tyle tylko że szyjka macicy zanikła mi już na początku kwietnia i moja ginka twierdziła, że dzidziuś zechce wyjść na świat wcześniej, jednak kwiecień minął a synek, dalej był w brzuszku.
1 maja ok. godz. 7.30 poczułam pierwsze skurcze co jakieś 5 min, myślałam jednak, że to te przepowiadające i szczerze mówiąc za bardzo się nimi nie przejmowałam. Zjadłam sobie śniadanko (płatki z mlekiem) ubrałam córcie, troszkę posprzątałam, a skurcze nie ustępowały były coraz bardziej regularne. Mąż widział że coś jest nie tak i co chwilkę pytał czy już do szpitala jedziemy, a ja mu na to że jeszcze nie, bo muszę się upewnić ze to już poród na 100 proc. a nie jakis fałszywy alarm. Poszłam się wykompać, bóle nie ustępowały więc powolutku zaczęłam się szykować do szpitala, mąż w tym czasie pojechał odwieść córcie do rodziców. O godz. 10.00 wyjechalismy z domku, muszę wam powiedzieć że szpital do którego jechałam oddalony jest od mojego miejsca zamieszkania o 30 km, normalnie tę trasę pokonuje sie w jakieś 20-30 min, ale tym razem pokonanie tego odcinka zajęło nam ponad godzinę, bo straszne korki były
. Ja już myslałam że będę rodzić w tym samochodzie, skurcze miałam co 2 minuty, ale starałam się nie panikować, mój mąż robił to podwójnie i za mnie i za siebie. Na oddział przyjęli mnie o 11.10, mieliśmy mieć poród rodzinny ale niestety nie było już czasu . Okazało się że rozwarcie mam już na 9 cm, i za chwilkę miałam już skurcze parte. Zdążyli mi jeszcze wenflon założyć i podłączyć Oksy, ale już nie zdążyła mi ona za bardzo pomóc bo trzy skurcze parte i mały leżał na moim brzuszku. Wcześniej jeszcze położna przebiła pęcherz z wodami płodowymi niestety były zielone . Mały ur. się o 11.30 ważył 4 kg i mierzył 59cm, dostał 10 pkt. Później zabrali go na ważenie, a ja urodziłam łożysko i połozna założyła mi szwy (trzy szwy). Synka zanieśli do taty, nie muszę chyba mówić że mąż był w szoku że już po wszystkim. Później byliśmy razem wszyscy jeszcze przez dwie godzinki, mogliśmy na spokojnie nacieszyć się sobą. Tak, że poród miałam na prawdę super
ból był owszem, ale nie dużo i do wytrzymania.Zyczę wam dziewczyny takich porodów jak mój i trzymam za was mocno kciuki.
pięknie napisaneto byl najwazniejszy dzien w moim zyciu, dzis jak widze nową minkę Laury , jak widze swoje odbicie w jej oczach podczas karmienia , jak czuje zacisniętą łapkę na moim palcu i ten bezbronny wzrok małego niewiniątka , odkrywam to co kobiety odkrywaly od dawien dawna czyli CUD MACIEZYNSTWA , i moglabym tu sporo jeszcze pisac ale to nie ma sensu ..poprostu zycze Wam tego samego obyscie mialy szybki porod i to wspaniałe uczucie jakim jest posiadanie własnego dziecka
-
madziorka hihi
- Cyber rusałka
- Posty: 6536
- Rejestracja: 08 mar 2007, 18:23
dziewczyny pomimo tego ze wasze porody znacznie sie roznily... jedne lekkie i szybkie inne dlugie i meczace ... to jednak w kazdym waszym opisie jest tyle radosci i optymizmu i milosci do malenstwa....
wiec i my damy rade... wszystko dla naszych maluszkow zniesiemy...!!!!!
a wam gratuluje wspanialych wrazen i slicznych bobaskow!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
wiec i my damy rade... wszystko dla naszych maluszkow zniesiemy...!!!!!
a wam gratuluje wspanialych wrazen i slicznych bobaskow!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wróć do „Ciąża, czyli nasze 9 miesięcy”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Google [Bot] i 1 gość