Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

powiem tak ze z pierwszą córką nie mialam pomocy przy karmieniu
ale z majką trafiłam na wspaniałą położną ktora obserwowała ponad 3 godz jak karmie i próbowałyśmy róznych pozycji i róznych metod
poprostu próbowałyśmy tez karmić bez kapturków ale to było niewykonalne bo 10 min trwało przystawiane a 5 sekund karmienie
także wspólnie zadecydowałyśmy że póki co będę karmić przez kapturki
ale wspomagała mnie jak mogła
z tym że nie wykluczała podania butli w razie kryzysu
i uwierzcie mi że takie podejście mi pasowało
czułam się komfortowo że w razie co będę mogła nakarmić moje dziecko i nie będzie mi płakała z głodu
pierwsza córka całe tyg płakała mi z głodu a ja nie wiedziałam dlaczego i nikomu tego nnie życzę

dzięki temu że zmienilam podejscie do całego karmienia i nie byłam nafiksowana na cycka to poszło mi super i po mies odstawiliśmy i kapturki i mleczko z butli
przez kilka mies majka była tylko na mojej piersi
teraz wiem że jakbym miała 3 dziecko to napewno bym karmiła i napewno dłużej
ale jak mnie zaczeło się to podobac to majce przestało

jagodka24, tak wsparcie trzecich osób jest bardzo ważne ,jak ktoś ma szczęście mieć taka osobę to można rzeczywiście wiele przezwyciężyć

Magdalena_82, jak masz taką możliwość to skorzystaj z szansy ,wiedza na pewno nie pójdzie na marne

ja przy pierwszej córce trafiłam na beznadziejną położną która mi pokazała pierwszy raz jak przystawic a później na mnie nawrzeszczała ze ona juz mi raz pokazywała i powinnam była sie nauczyc ale ja chciałam karmic i do puki nie przyszła do mnie inna położna starałam sobie radzic sama a Karolka była bardzo cierpliwa więc o tyle dobrze a przy synku trafiłam na fajna położną która mi poświęciła czas bo Krystianek miał problemy z łapaniem sudka, uparł się na jedną pierś drugiej nie chciał ssac wogóle ale przeszlismy przez to, dosyc szybko sie przekonał i teraz jest ok
pewnie za niedługo po mału zaczniemy przechodzic na butle ale na razie się nie śpiesze i też nie chce robic nic na siłe, moje zamierzone 6 miesiecy karmienia uzyskalam więc jestem usatysfakcjonowana a o ile to się nam przeciągnie czas pokarze.. na razie synek nie chce rezygnowac z piersi a mi z tym dobrze i do puki nam obydwu będzie z tym wygodnie to będziemy się karmic

A ja wam powiem, że gdyby nie "sąsiadka" z sali obok to wogóle pewnie nie karmiłabym.
U nas w szpitalu dzieci dokarmiały i nie trzeba było specjalnie prosić, jak dziecko tylko płakało a pewnie z glodu to od razu któraś głowe do sali wsadzała, że glodne, a każda matka z której dzieciatko było pierwsze i wiedze miała taką jak ja leciała karmić na noworodki.
Mi w 3 dobie myslałam że piersi eksplodują, były jak kamienie, bolały okropnie, słyszałam o nawale owszem, ale co ma teoria do praktyki.
Przyszła pielęgniarka i pyta się jak tam, to jej mówie, że bolą piersi ze zwariuje za chwile bo już mialam guzy pod pachami a ona mi na to że ma boleć
I przez zupełny przypadek poznałam tą dziewczynę z sali obok, ona się załamała jak zobaczyłam moje piersi, obie siedziałysmy pół nocy nad umywalką pod gorącą wodą z oliwką w ręce i odciagalyśmy ten pokarm
Nie spodziewałam się, że wywalę przy kimś cycuchy w taki sposób ale wtedy było mi wszystko jedno Gdyby nie ona pewnie skończyłoby się porządnym zapaleniem, a tak za każdym razem gdy twardniały, chociażby po nocy a Zuzia nie chciała jeść to odciągałam i tym sposobem się uratowalam
Pokazała mi jak karmić, w jakich pozycjach, tak żeby Zuzia dobrze złapała brodawkę
mimo wszystko bez tego jest cieżko, więc brak wsparcia powoduje zniechęcenie
No i tak to u nas już jest, że w niektórych szpitalach pomocy żadnej, u mnie przez całe 4 doby nie było nikogo oprócz obchodu rano i na koniec babki co Zuzie badala
raz jedna wpadła do sali kazała spisac jakąś listę pytan jak mam i powiedziała ze przyjdzie pozniej
i do dzis jej nei widziałam

Jestem zwolenniczką karmienia piersią. Sama walczyłam by karmić mojego synka. Urodziłam wcześniaka i 2 tygodnie nie mogłam karmić bo leżał na ojomie. Ściągałam pokarm, piłam herbatki laktacyjne. Nikt nie dawał mi szansy a jednak się udało karmiłam do 6 miesiąca moje maleństwo. Potem sam zrezygnował.

Witajcie!

Wróciłam na forum i musiałam zajrzeć tutaj!

Temida, trzeba dużo samozaparcia mieć w tak szczególnym okresie ale fajnie ,że wam się udało karmić piersią

Temida, trzeba dużo samozaparcia mieć w tak szczególnym okresie ale fajnie ,że wam się udało karmić piersią

Wystarczy bardzo chcieć

Wystarczy bardzo chcieć

Ja bardzo chciałam, starałam przywrócić sobie laktację. Ściągałam mleko ręcznie bo miałam go tak mało, że laktator był nieskuteczny. Poraniłam sobie tylko piersi. Wokół brodawek miałam rany, aż w końcu już nie mogłam tego robić. No ale 3 tyg. udało mi się pokarmić.

no wlasnie nie zawsze wystarczy chcieć