: 13 paź 2007, 10:44
K@tk@, to znowu ja i tutaj cię tez dopadam 
Słońce nikt nie jest w sanie zagwarantować Tobie ze zostaniesz mamą ani lekarze ani Twój kochany mąż ani rodzina ...ani my...niestety ale nikt nie skreślił Cię jeszcze na drodze do bycia mama ,tragedia jaka Cię spotkała na pewno będzie wywoływać strach powiem ci tak szczerze ze pomimo tego ze mam już w końcu córkę to nie wiem czy kiedykolwiek zdecyduje się na kolejne dziecko ponieważ boję się okropnie tego co będzie,boję się kolejnej ciąży,strachu każdego dnia czy będzie dobrze,ja w ciąży cały czas byłam na podtrzymaniu brałam hormony dużo musiałam leżeć dostawałam zastrzyki zero stresu co oczywiście jest niemożliwe chociaż mój Emil bardzo się starał aby ten czas był jak najmniej dla mnie stresujący to i tak myśli same przychodziły do głowy ...myślę że teraz powinnaś odpocząć to znaczy dać sobie czas nie wiem rok może dwa aby psychicznie sie przygotować na kolejna ciąże ja potrzebowałam ponad roku na to żeby niepewnie stwierdzić że jestem gotowa na ciąże u mnie to było trochę tak ze ja najmniej bałam się początku ciąży dla mnie końcówka była traumą i jak tylko poczułam pierwsze ruchy dziecka to od tego czasu ślęczałam i je liczyłam codziennie nawet w nocy potrafiłam się budzić i trząś brzuchem żeby obudzić dzidzie aby się upewnić ze ciągle żyje dla Ciebie początek będzie ciężki może nawet będziesz go musiała przeleżeć w szpitalu ale potem będzie już tylko lepiej i zobaczysz napewno dasz radę i na pewno ci się uda ja w to wierzę!!!!!!!!!!!! 
Słońce nikt nie jest w sanie zagwarantować Tobie ze zostaniesz mamą ani lekarze ani Twój kochany mąż ani rodzina ...ani my...niestety ale nikt nie skreślił Cię jeszcze na drodze do bycia mama ,tragedia jaka Cię spotkała na pewno będzie wywoływać strach powiem ci tak szczerze ze pomimo tego ze mam już w końcu córkę to nie wiem czy kiedykolwiek zdecyduje się na kolejne dziecko ponieważ boję się okropnie tego co będzie,boję się kolejnej ciąży,strachu każdego dnia czy będzie dobrze,ja w ciąży cały czas byłam na podtrzymaniu brałam hormony dużo musiałam leżeć dostawałam zastrzyki zero stresu co oczywiście jest niemożliwe chociaż mój Emil bardzo się starał aby ten czas był jak najmniej dla mnie stresujący to i tak myśli same przychodziły do głowy ...myślę że teraz powinnaś odpocząć to znaczy dać sobie czas nie wiem rok może dwa aby psychicznie sie przygotować na kolejna ciąże ja potrzebowałam ponad roku na to żeby niepewnie stwierdzić że jestem gotowa na ciąże u mnie to było trochę tak ze ja najmniej bałam się początku ciąży dla mnie końcówka była traumą i jak tylko poczułam pierwsze ruchy dziecka to od tego czasu ślęczałam i je liczyłam codziennie nawet w nocy potrafiłam się budzić i trząś brzuchem żeby obudzić dzidzie aby się upewnić ze ciągle żyje dla Ciebie początek będzie ciężki może nawet będziesz go musiała przeleżeć w szpitalu ale potem będzie już tylko lepiej i zobaczysz napewno dasz radę i na pewno ci się uda ja w to wierzę!!!!!!!!!!!! 
