Boże dziewczyny przeszłyście przez prawdziwe piekło.
POdziwiam Was i życzę byście już nigdy nie były tak doświadczane przez życie. Niedawno zmarł synek mojej koleżanki miał 2 latka,a ja przez dwa tygodnie chodziłam nieprzytomna.Po prostu nie wyobrażam sobie co bym czuła gdyby coś się stało z moim synkiem.
Trzymajcie się
POdziwiam Was i życzę byście już nigdy nie były tak doświadczane przez życie. Niedawno zmarł synek mojej koleżanki miał 2 latka,a ja przez dwa tygodnie chodziłam nieprzytomna.Po prostu nie wyobrażam sobie co bym czuła gdyby coś się stało z moim synkiem.
Trzymajcie się
Witam.chyba juz najwyższy czas zeby do was dołączyć.Chociaz chciałabym nie dołaczać.Chciałabym miec dzieciątko przy sobie i byc na całkiem innym wątku.
Nie wiem od czego zacząć.z mężem starliśmy się o dziecko ponad rok.I tu niespodzianka II krechy na teście.To było w lutym 2007roku.Jakie szczęście.Juz wybieraliśmy imię dla naszej pociechy.Planowalismy wszystko.W 5 tyg. dostałam plamień i zaczęłam brać Luteinę.Plamienia nie ustępowały a nawet się nasiliły.Miałam usg w 8 tyg wyszło że jest pusty pęcherzyk płodowy i na dodatek za mały na ten tydzień.Po tygodniu kolejne usg i to samo pęcherzyk nawet przestał rosnąć.I kolejne usg wykazało że ciąża obumarła.W 12 tygodniu poroniłam i miałam zabieg.To czekanie było najgorsze.Najgorsze 7 tyg mojego życia.
Ale lekarz powiedział że tak sie kończy wiele pierwszych ciąż szczególnie na śląsku.I że druga ciąża na pewno będzie ok.Uwierzyłam mu.
!0 grudnia zobaczyłam znowu dwie krechy na teście.Szczęście ale też strach.W 7 tyg znowu dostałam plamień i już wiedziałam.Jadąc do szpitala powiedziałam mężowi że chce żeby szybko mi zrobili zabieg i wypuścili do domu.Gdy mnie przyjęli na oddział moja gin zrobiła mi USG i tylko potwierdziła.Poryczałam się mimo iż wiedziałam co i jak miałam maleńką nadzieję że będzie dobrze.Na drugi dzień inny lekarz stwierdził że wcale nie musi byc źle.Pojawiła się nadzieja.Kolejny lekarz i kolejna diagnoza że mam sie przygotowac na najgorsze.I znowu następnego dnia inna diagnoza dająca nadzieję.Miałam mętlik w głowie.Nie wytrzymywałam tego psychicznie.Do tego te kobiety w ciąży ze mną na sali ten odgłos serduszek podczas KTG. Po 2 badaniu HCG okazało się że identyczna sytuacja jak przy pierwszej ciąży.I znowu zabieg do tego 24 grudnia w wigilię.Jeszcze tego dnia na nasz oddział przybyło kilka matek z dziećmi z porodówki.Bo tam nie mieli miejsca.Ten płacz tych noworodków to było coś okropnego.Jeszcze do tego kobieta która ze mną leżała zaczęła w nocy rodzić.Nigdy tego nie zapomnę.I co dalej.Straciłam nadzieję na dziecko.Bardzo sie boję kolejnej ciąży.Ale też mam czasami maleńką nadzieję że bedzie ok.Tylko czy będzie.Czy ktoś może mi to zagwarantować??/
Nie wiem od czego zacząć.z mężem starliśmy się o dziecko ponad rok.I tu niespodzianka II krechy na teście.To było w lutym 2007roku.Jakie szczęście.Juz wybieraliśmy imię dla naszej pociechy.Planowalismy wszystko.W 5 tyg. dostałam plamień i zaczęłam brać Luteinę.Plamienia nie ustępowały a nawet się nasiliły.Miałam usg w 8 tyg wyszło że jest pusty pęcherzyk płodowy i na dodatek za mały na ten tydzień.Po tygodniu kolejne usg i to samo pęcherzyk nawet przestał rosnąć.I kolejne usg wykazało że ciąża obumarła.W 12 tygodniu poroniłam i miałam zabieg.To czekanie było najgorsze.Najgorsze 7 tyg mojego życia.
Ale lekarz powiedział że tak sie kończy wiele pierwszych ciąż szczególnie na śląsku.I że druga ciąża na pewno będzie ok.Uwierzyłam mu.
!0 grudnia zobaczyłam znowu dwie krechy na teście.Szczęście ale też strach.W 7 tyg znowu dostałam plamień i już wiedziałam.Jadąc do szpitala powiedziałam mężowi że chce żeby szybko mi zrobili zabieg i wypuścili do domu.Gdy mnie przyjęli na oddział moja gin zrobiła mi USG i tylko potwierdziła.Poryczałam się mimo iż wiedziałam co i jak miałam maleńką nadzieję że będzie dobrze.Na drugi dzień inny lekarz stwierdził że wcale nie musi byc źle.Pojawiła się nadzieja.Kolejny lekarz i kolejna diagnoza że mam sie przygotowac na najgorsze.I znowu następnego dnia inna diagnoza dająca nadzieję.Miałam mętlik w głowie.Nie wytrzymywałam tego psychicznie.Do tego te kobiety w ciąży ze mną na sali ten odgłos serduszek podczas KTG. Po 2 badaniu HCG okazało się że identyczna sytuacja jak przy pierwszej ciąży.I znowu zabieg do tego 24 grudnia w wigilię.Jeszcze tego dnia na nasz oddział przybyło kilka matek z dziećmi z porodówki.Bo tam nie mieli miejsca.Ten płacz tych noworodków to było coś okropnego.Jeszcze do tego kobieta która ze mną leżała zaczęła w nocy rodzić.Nigdy tego nie zapomnę.I co dalej.Straciłam nadzieję na dziecko.Bardzo sie boję kolejnej ciąży.Ale też mam czasami maleńką nadzieję że bedzie ok.Tylko czy będzie.Czy ktoś może mi to zagwarantować??/
Agnieszka, bardzo mi przykro ze się aż dwa razy nie udało 
ale chyba nie ma słów które Cie pocieszą tym bardziej ze to wszystko jest takie świeże 
napewno potrzebujesz czasu może warto porobić badania żeby sie zorientować dlaczego tak sie dzieje???Wiem ze zajście w kolejną ciąże będzie zupełnie inne bo więcej w tym strachu niż radości ale tutaj jest wiele kobiet które przez to przeszły i możemy dziś oglądać zdjęcia ich małych pociech całych i zdrowych ...wiem co przechodzisz bo strata dziecka to chyba najgorsze doświadczenie ale warto sie nie poddawać i wierzyć ze przyjdzie ten piękny czas i dla Ciebie, tego z całego serca Tobie życzę ..może to nie jest teraz pocieszające ale masz dwoje wspaniałych Aniołków na ramieniu i warto sie do nich zwrócić o pomoc....w tych ciężkich chwilach to naprawdę pomaga i daję nadzieje....trzymaj się kochana i pisz do nas
ale chyba nie ma słów które Cie pocieszą tym bardziej ze to wszystko jest takie świeże napewno potrzebujesz czasu może warto porobić badania żeby sie zorientować dlaczego tak sie dzieje???Wiem ze zajście w kolejną ciąże będzie zupełnie inne bo więcej w tym strachu niż radości ale tutaj jest wiele kobiet które przez to przeszły i możemy dziś oglądać zdjęcia ich małych pociech całych i zdrowych ...wiem co przechodzisz bo strata dziecka to chyba najgorsze doświadczenie ale warto sie nie poddawać i wierzyć ze przyjdzie ten piękny czas i dla Ciebie, tego z całego serca Tobie życzę ..może to nie jest teraz pocieszające ale masz dwoje wspaniałych Aniołków na ramieniu i warto sie do nich zwrócić o pomoc....w tych ciężkich chwilach to naprawdę pomaga i daję nadzieje....trzymaj się kochana i pisz do nas 
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość