....no ale dosc o tym
i kupilam pare koszulek dla meza i krotkie spodenki. cos czuje ze raz w miesiacu bedzie odwiedzac siostre w Pile - najlepiej zaraz po wyplacie :P wiec mam chwile dla siebie :) ....a mi sie tam w srodku chyba zaczelo czerwone robic...albo to juz z nerwow tak to widze 
....staram sie nie dotykac ale taka presja nade mna i spogladam co chwilke bez dotykania 
...najbardziej boje sie diagnozy...jak to cos powaznego to lepiej niech mi od razu daja jakies leki na uspokojenie bo ja nerwowo nie wytrzymuje...ja nie z tych co z zacisnietymi zebami walcza o zycie....kurcze ja bym miała problem z dogadaniem się z lekarzem, zwłaszcza jeśli chodzi o medyczny jezyk... czasami po polsku ciezko jest zrozumiec co oni do nas gadaja, a co dopiero po angielsko - podziwiamDoris,mamy tutaj tylko angielskich lekarzy....a wlasciwie hinduskich....o polaku dentyscie jedynie wiem....
a ty faktycznie troche odpusc moze bedzie lepiej sprobuj wszystko olac i J tez i zobacz moze mu sie oczy otworza... ....zdjecia tez dzis nie wkleje bo ogolnie nie mam jak,sam fakt ze cos mi sie dzieje ukrywam przed rodzina jeszcze...mama poki co zamartwia sie chorym ojcem....wiec i przed rodzenstwem cisza....jesli dojdzie tylko do zabiegu i nie bedzie to nic groznego to zachowam to w tajemnicy bo maja dosc stresow w PL....
dawno tak nie cyrkowała 
buziole dla Ciebie, wiem że łatwo mówić kiedy nas to nie dotyczy, poczekaj na diagnoze lekarza i wtedy zapewne przekonasz sie że to nic poważnego więc się zegnam wszystkim życzę miłego weekenduWróć do „Pierwsze kroczki, czyli roczek za mną!”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość
