Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

ja też byłam kiedyś zakompleksiona mimo, że zawsze byłam szczupła wydawało mi się, że jestem gruba, brzydka, nieatrakcyjna, że nikt nie może mnie polubić a co dopiero pokochać a gdy ktoś taki by się znalazł to pewnie kłamie i chce tylko mnie wyśmiać... dziwna byłam no cóż taki wiek dorastania...teraz już nie jest tak źle jest dużo rzeczy które chciałabym zmienić w wyglądzie i charakterze ale już nie jest tak jak kiedyś nie unikam ludzi, nie uważam sie za najgorszą pod każdym wzgledem.. mam jeszcze czasem gorsze dni ale chyba każda z nas je ma. grunt to zaakceptowac siebie takim jakim sie jest a to czego nie mozemy zaakceptowac próbowac zmienic.

NICOLA_22 pisze:mam jeszcze czasem gorsze dni ale chyba każda z nas je ma.

racja, mi też się zdarzają - zresztą chyba nie byłoby najlepiej, gdyby w życiu były tylko różowe chwile...

Kobietki, a tak się zastanawiam, może któraś z Was czytał/posiada jakąś książkę o samoakceptacji, o wzmacnianiu poczucia własnej wartości i mogłaby podzielić się tytułem i autorem??

Powiedz życiu tak - autorka Ewa Foley książka pomaga pozytywnie myśleć i docenić siebie a także dostrzec piękno codzienności i uczy cieszyć się małymi drobnymi sprawami ja zamówiłam ją sobie kiedyś przez allegro. Jak mam chwile takie gorsze mocno to biore do ręki i czytam na tej stronie na której losowo otworze i pomaga, choć wiadomo czasem mam takiego doła że nawet nie chce mi się czytać no ale to zdarza się rzadko no i też przechodzi - bo po każdej burzy przychodzi kiedyś słońce

Ja też mam problemy z samoakceptacją...są momenty że bardzo siebie nie lubie...

Zamin zaczniecie coś zmieniać w sobie pamiętajcie że nie ma na świecie ideałów i 1 krokiem aby coś zmienic jest zaakceptowanie samego siebie takim jakim jakim się jest

święta racja...tylko to jest ogromnie trudne

Ja siebie nie cierpię( to mało powiedziane).Po ciąży został mi wielki wiszący bębn, worki zamiast piersi. wielkie rozstępy które pojawiły się w expresowym tępie na 2 tygodnie przed porodem i zostały, piegi, itd.Mogę tak wymieniać i wymieniać.Nie mogę schudnąć chociaż cwiczę i nie jem za dużo.

Ja też mam problemy z samoakceptacją...są momenty że bardzo siebie nie lubie...

U mnie to nie momenty-to cały czas.

Chyba każda z nas ma takie chwile w życiu,że nie może na siebie patrzeć Ja też muszę przyznać,ze rzadko zdarza mi sie być z siebie zadowoloną i nie chodzi tu o wygląd,bo na tym punkcie chyba nigdy nie miałam zbyt dużych kompleksów.Nie myslcie,ze jestem jakimś ideałem,ale wygląd zawsze miał dla mnie drugorzędne znaczenie.
Ja nie lubię mojego charakteru Tego,że nie umiem walczyc o swoje i postawić się komu trzeba,od zawsze byłam strasznie nieśmiała i niepewna siebie i swoich działań.Wierzcie mi-to strasznie utrudia życie Poza tym jestem okropnym nerwusem,ale ztych co chowają złość głęboko
Są takie dni kiedy najchętniej schowałabym sie w mysią dziurę żeby wszyscy dali mi już spokój

ulamisiula nie ty jedna masz takie problemy chyba wiekszość kobiet takie ma ja tez mam rozstepy, piersi zanikły mi zupełnie, mam cellulitis z którym nie mam juz siły walczyć, popękane naczynia krwionośne i wylewy na nogach, zylaki po prostu jedna wielka masakra. czasami jedyne co mi sie chce to wyć - w te moje gorsze dni i nie mam ochoty nigdzie wychodzić. ale staram sie mysleć pozytywnie bo w końcu wygląd nie jest najwazniejszy i sa kobiety - sama widziałam na basenie choc wydawac sie to może niemozliwe gorzej wygladające odemnie. nie żeby mnie to pocieszało w jakis sposób ale przynajmniej wiem ze nie tylko ja mam takie problemy. kazda z nas ma swoje kompleksy i kazda z nas raczej nie jest Zadowolona z siebie. trzeba siebie zaakceptowac i jesli nie można niczego zmienic trzeba nauczyc sie z tym zyc. zawsze mozna nadrobic charakterem. zreszta nie przesadzajmy zadna z nas nie przypomina jakiegoś strasznego potwora a rozstepy cellulitys czy nawet nadwage można ukryć pod ładnie dopasowana modna odzieżą.

Ja nie lubię mojego charakteru Tego,że nie umiem walczyc o swoje i postawić się komu trzeba,od zawsze byłam strasznie nieśmiała i niepewna siebie i swoich działań.Wierzcie mi-to strasznie utrudia życie Poza tym jestem okropnym nerwusem,ale ztych co chowają złość głęboko

Ja też taka jestem i tez tego u siebie nie lubię...z tą reóżnicą że ja nie chowam złosci głeboko...wybucham jak wariatka....to też nie jest łatwe.

wybucham jak wariatka....to też nie jest łatwe.

Ale przynajmniej na zawał nie zejdziesz Kiedyś czytałam,że osoby które umieją wykrzyczeć swoją złość są zdrowsze od tych co wszystko w sobie duszą.Może tym się pociesz

secret25, też tym czytałam....ale w taki sposób krzywdzę drugą osobę...często nie winną...czasem najbliższych