ja bym się czuła spokojniejsza gdybym miała choć mdłości.wtedy oznacza to podobno silniejszą ciążę.geheimnis, ciesz się, że nie masz żadnych "uperdliwych" objawów, np. mdłości, które potrafią uprzykrzyć życie
u lekarza będę w przyszłym tygodniu w piątek ,lub jeśli nie uda mi się zapisać to w kolejnym tygodniu.termin wg ostatniej miesiączki mam na 24lutego.A byłaś już u lekarza, na kiedy masz termin?
mam nadzieję że mi nagada i trochę sie wreszcie uspokoję,bo powoli wariować zaczynam.geheimnis, naprawde ciesz się, że nie masz mdłości i wymiotów i nie wierz w te przesądy. Na pewno lekarz na wizycie Cie uspokoi
mąż cieszy się tak samo jak ja,troszczy sie o mnie,ale chyba nadal do końca do niego to wszystko nie dociera.poczekam do pierwszego USG,może troszkę mu sie zmieni.A jak mąż, cieszy sie tak samo jak Ty, czy tez jeszcze do niego nie dociera i nie moze uwierzyc?
chyba właśnie tak jest,ja nadal jestem jeszcze lekko tym oszołomiona.ale już kocham tą fasolkę.Nie martw sie, to chyba każda z nas musi przez to przejsc na poczatkuJa tez nie mogłam jakos w to uwierzyc na poczatku, że tam w brzuchu rośnie sobie mały człowieczek
mam nadzieję że tak będzie,że nic złego przez te pozostałe 8 miesięcy się nie wydarzy.Na pewno będzie wszystko dobrze, i super, ze masz wsparcie i opieke w męzu, korzystaj ile sie daTeraz Ci wybaczy wszystkie zachcianki
mąż stara się pomagać ile sie da.później będzie się troszczyl pewnie jeszcze bardziej.zachcianek póki co nie mam żadnych.tylko odrzuca mnie od słodyczy.jeśli coś słodkiego to tylko jakiś owoc.wafelków czy czekolady nie ruszam.mnie się wydaje że to faktycznie będzie synek,takie mam przeczucie odkąd się tylko dowiedziałam o tej ciąży.zobaczymy jak to będzie faktycznie.Mój mąż chce córeczkę,a ja mimo moich przeczuć to i tak nie wiem.kiedyś chciałam córkę,teraz nie wiem co bym wolała.mnie zadowoli każda płeć,byle dzidzia była zdrowa.Jakby powiedziała moja babcia - będzie chłopczyk
oj ale to chyba nie trzeba być dziewczynką by mieć tak zbuntowaną naturę.zobaczymy jaki nam się brzdąc trafi.przeraża mnie to troszkę bo my oboje jesteśmy strasznie uparci,więc nasze dziecko może być jak mały osiołek.mojego męża czasem za nic nie da sie przekonać,choć do dzidzi jednak mi się udało go przekonać.hihi, to tez, ale miałam raczej na myśli bieganie za zbuntowana dwulatka, ktora za nic w świecie nie chce chodzic za raczke, biega swoimi drogami, i lubi uciekac
ja byłam w takim szoku że mój mąż się zgodził na te "treningi" przed lipcem,bo właśnie na lipiec planowaliśmy rozpocząć starania o dzidzię.co ja gadam.To cud że ja go w ogóle przekonałam do tego dziecka.A teraz cieszy się jak nie wiem,wszystkim już opowiedział o mojej ciążyNo właśnie, przeciez jeszcze tak niedawno sie martwiłas, ze on nie chce - super, że Ci sie udało go przekonac
no właśnie,ja wiedziałam ze tak będzie.już się ze swoim dziadkiem umawiał na oblewanie,choć jego rodzina na razie o niczym nie wie.nie mam pojęcia czemu ich nie powiadomił.ja już powiedziałam chyba wszystkim.do jego rodziców i dziadków jedziemy w przyszłym tygodniu.może woli przekazać tą informacje na żywo.nie wiemAno, z facetami tak juz czasem jest, że najpierw nie moga sie zdecydowac, a potem swiata nie widza za maluszkiem
Użytkownicy przeglądający to forum: Semrush [Bot] i 1 gość
