Kati no masakra, dobrze, że szybka reakcja, ale co ma dobrana już dawkę insuliny? jest na pompie czy nie?
felicity no to się w sumie wam udało, że rok po roku do szkoły, ja myślę, że to całkiem niezłe rozwiązanie u nas rocznikowo 4 lata różnicy a w szkole będzie 3 bo Lena będzie miała obowiązek iść jako 6 latek do 1 klasy ale jakoś się tym nie przejmuję bo ona z początku roku i powinna sobie poradzić. Piesek cudeńko, też się zastanawiam nad zwierzakiem półki co mamy rybki
może jak się zaaklimatyzują w szkole i przedszkolu to się zobaczy.Gosia na czym polega ta nauka domowa i czemu się na takie coś zdecydowałaś?
od jutra mam wolne do końca tygodnia to może będę częściej zaglądać jak dzieciory pozolą
Nie wiem jak będzie w waszych szkołach i z całego serca życzę oby było inaczej niż tutaj. Julka poszła do szkoły jako sześciolatka, miały być zabawy na dywanie, nauka przez zabawę, a było...sztywne i bezszelestne siedzenie w ławkach z rączkami załączonymi z tyłu, dywan owszem był, ale pani nie robiła na nim zajęć ponieważ dzieci były za głośno...co więcej pozwalała sobie na bicie uczniów! Nauczycielowi w dzisiejszych czasach nic nie udowodnisz - zwłaszcza maluchy nie poradzą sobie z takim problemem. Ogólna masakra, podejście nauczycieli skostniałe, nauczyciele wypaleni, zahipnotyzowani przez wydawnictwa, które w zamian za korzystanie z ich książek obiecują szkole cuda. Nauczyciel nie musi nawet sam testów układać, bo wydawnictwo mu da gotowce (tylko skserować) i oczywiście najważniejsza rzecz - klucz odpowiedzi przygotowany przez wydawnictwo. Jula w ciągu roku napisała 20 testów! A to jest 1 klasa. Druga sprawa to marnowanie czasu w szkole na bzdury. Czasami bywało tak, Jula przynosiła stos zadań domowych (często siedziała po kilka godzin aby je uzupełnić), bo okazywało się, że nie było czasu żeby cokolwiek zrobić...i zamiast wyjść na dwór, to siedzenie nad ćwiczeniami, a w szkole co robili? Nic! A jak pytałam co się działo, to Julia mówiła, że Pani np. krzyczała na Kacpra, bo się niegrzecznie zachowywał, potem musiała z nim iść do pedagoga, potem zmieniali sale, potem była fluoryzacja, potem pani znów krzyczała, bo dzieci były za głośno i tak w koło wojtek...
Być może akurat ta nasza szkoła jest taka fatalna, ale nie sądzę... moje kuzynka uczy w innej podstawówce i ma podobne zdanie, papierki są najważniejsze, wyrobiona średnia ocen, sprawozdania, dziennik - to są najważniejsze sprawy dla nauczyciela. Teraz uczeń spada na drugi jak i na trzeci plan. Nie trzeba skupiać się na nim jako osobie, tylko na nim jako produkcie szkoły. 
