wiem już coś o tym...Dawidek też miał roczek gdy poszłam do pracy, i mimo ze przyjeżdżałam o19 do domu zmęczona i padnięta to zawsze znajdowałam czas na zabawę z nim...jakoś wiecej sie poświecało mu uwagi...no i rzeczywiście miłóśc jakaś bardziej intensywniejszaprzez to że chodzę do pracy to popludniami chcę nadrobić i więcej czasu poświęcam dzieciom. No i jakoś bardziej się je kocha (nie brzmi to za ciekawie ale jakoś ta miłość jest taka inna)
bo sie tęskniło Wiec rozumiem co chciałaś przekazać. 
Może się zreflektujemy wraz z nostromo20 i pykniemy dzieci w podobnym czasie hehe 
a wiedze na ten temat mam duza, zeby Hanke zmajstrowac przygotowywalam sie i studiowalam ksiazki prawie dwa lata choc nie kazdy daje wiare w to bo całą siebie wkłada w daną czynność. Jak chodzi to ma radochę i jak ją rozbawię :P lub tata lub pies.
ha! no nie mogęMoże się zreflektujemy wraz z nostromo20 i pykniemy dzieci w podobnym czasie hehe
no co TY gadasz?nostromo eska jak bedziecie gotowe to was pokieruje jak dziewczynke zmajstrowac
hihi, to się studiowanie opłaciło jak widać a to bardzo ciekawe co mówisz... no bo właśnie, nie dość że decyzja o dziecku samym w sobie niełatwa jest, to jeszcze potem pozostaje dylemat "co zrobić, żeby dziewczynka (w moim przypadku) była..." 
Więc jak poczekacie na mnei to ja się dołącze do staranek. Ostatnio doszłam do wniosku że w dzisiejszych czasach chyba mniej stresujące jest mieć facetów w domu niż dziewczyny 
Na fotkach wychodzi pięknie, tak naturalnie a minki ma cudowne. Ja jestem zachwycona twoimi zdjęciami -ale to już chyba wiesz Wróć do „Pierwsze kroczki, czyli roczek za mną!”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość
