Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

jenny1983, na pewno tak się stanie

ja czekałam zawsze, nawet więcej niż zalecali, ale psychicznie nie byłam gotowa

czesc..
przeczytalam wczesniej wasze wypowiedzi ale jakos nie mialam odwagi napisac..
jednak nic tak nie pomaga jak rozmowa i pisanie...
pisanie o tym nieszczesciu i ten bol... na ktory nie ma lekarstwa...

lidziasc, jejuś, nie wiedziałm że też straciłaś Dzidzie
byliśmy razem na lipcowym wąteczku
tak bardzo mi przykro [*]

lidziasc bardzo miprzykro, pamiętam jak jeszcze niedawno ci gratulowałam

lidziasc, (*)(*)(*) dla Twojego Aniołka

No niestety taki los...
W grudniu najpierw zabral mi tate a pare dni pozniej fasolke
To byl 10 tydzien.
Lekarze jednak mowili ze to nie stres byl przyczyna poronienia tylko wczesniejsze przeziebienie.Tata zmarl w niedziele wieczorem a w piatek nad ranem zaczelam krwawic i na usg płód juz byl obkurczony i to mogla byc nawet kwestja 2 tyg czyli wtedy gdy bylam przeziebiona.
Ciężko mi bylo podwójnie ale stara sie jakos zyc...
W kwietniu zaczniemy nowe staranka i mam nadzieje ze wszysko bedzie dobrze..

byliśmy razem na lipcowym wąteczku

Wiem kochana...poczatkowo tam zagladalam ale jednak za bardzo boli gdy widze sowaczki i mysle ze pewnie bym juz czula ruchy...

mam nadzieje ze juz niedlugo tez nam sie uda byc razem na jednym wateczku...moze styczniówki???

Wszystkim NAM tego zycze i dziekuje za MILE CIEPLE SLOWA

lidziasc, będzie dobrze jest wiele dziewczyn które dotarły do dnia kiedy trzymają swoje kruszynki w ramionach życzę Wam dziewczynki wytrwałości wiary w to że się uda i oczywiście cudnych bobasków nigdy się nie zapomina o dzieciach których już z nami nie ma nosimy je w sercach głęboko i nosić będziemy ale zawsze jest nadzieją że to co zostało nam odebrane może zostać nam oddane wiec głowa do góry wszystko się uda trzeba tylko bardzo tego chcieć i wierzyć.....

est nadzieją że to co zostało nam odebrane może zostać nam oddane wiec głowa do góry wszystko się uda trzeba tylko bardzo tego chcieć i wierzyć.....

slicznie to napisalas

witam dziewczyny, ja też straciłam moją Kasiunię, w 21 tygodniu..., przyczyną była wada genetyczna i nic się nie dało zrobić, żeby ją uratować, Czekałam z nadzieją, chciałam tylko żeby się urodziła, nie ważne czy zdrowa, ważne by żywa, ale Bóg chciał inaczej, serduszko przestało bić i wywołano mi poród, wspominam go całkiem dobrze, ale później było strasznie i ten czas czekania na następne...
Po 6 miesiącach się udało,
Jestem z Wami Kobiety...