Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

aniulek, niedługo rocznica będzie naszego spotkania.

No właśnie...myślałam że latem łatwiej będzie się spotkać a tu zonk.Musimy chyba organizować jakieś mniejsze grupki bo jak próbowałaś całe forum spiknąć to odzew był marny.A tak to mamy telefony i jakby pogoda nie dopisała to można się zdzwonić i przesunąć termin i jest łatwiej.

[ Dodano: 2009-01-06, 18:14 ]
doris, ale Twoja córcia ma fajny fotel
Mam rodzinę w Gdańsku

aniulek, ten "fotel" Kingi został w Gdansku z moimi rodzicami

aniulek, ja też mieszkam w Warszawie od 2000 roku

Czyli wychodzi na to, że wszystkie na ty wątku przybyły do Warszawy, a nie mieszkają od dziecka.

A co Was przywiało do Warszawy?

No bo ja to za mężem tu przyjechałam i szczerze powiem, że jakoś szczęśliwa z tego powodu nie jestem... Jakoś Warszawa mi się nie podoba... może z czasem zmienię zdanie...

doris, ja też za mężem , który jest Warszawiakiem z dziada pradziada Warszawa nawet mi się podoba ale wolę mój rodzinny Poznań. Tam mam całą rodzinę i swoich znajomych, a tu większość to męża znajomi, a rodzinę to on ma znikomą, właściwie tylko mamę, bo z rodziną ojca nie ma żadnego kontaktu odkąd roczek skończył a ze strony jego mamy to wszyscy poumierali
Jednak już po tych kilku latach wcale nie chciałabym znów się przeprowadzać i wracać do Poznania, już nie

ja też mieszkam w Warszawie od 2000 roku

A co Was przywiało do Warszawy?

Praca.
Ja w sumie nie miałam pracy załatwionej i miałam przyjechać z moim (wtedy) chłopakiem (obecnie mężem)i szukać bo on miał nagraną wcześniej od września.Ale wysyłałam cv i zadzwonili,pojechałam na rozmowę i od 12 sierpnia już pracowałam-czyli zaczęłam 2 tyg wcześniej niż on.A z mieszkaniem były jaja bo z dnia na dzień musiałam sie sprowadzić i różne były perypetie(łącznie z mieszkaniem u sióstr zakonnych z moim M ale one myślały że on jest moim bratem )No cuda -wianki były....

aniulek, no to świetny brat za którego wyszłaś za mąż hihihihi

doris, no taka "braterska miłość"

Ja przyjechałam do szkoły, tam poznałam mojego ex-męża i tak juz zostałam. Zadomowiłam się na dobre i nawet rozwod mnie nie wygnał. Jak się okazało wyszło mi to na dobre bo teraz mam wspaniałego męża (też warszawiaka od kilku pokoleń) i dwóch cudownych synków.

Ale się cieszę, że nam się wąteczek "rozbujał"

super że wątek się reaktywuje. mam nadzieję, że jak tylko będzie cieplej to będę miała okazje poznać Was osobiście