Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

mariquita, oby Ci sie udalo
Ja chyba nie planuje, bedzie co ma byc i tyle byle nie przenosic 2 tygodnie

megi5566, to przenoszenie jest bardziej stresujące niz całe 9 miesięcy

mariquita, żebyś wiedziała, ja też wydaje mi się przenoszę, bo nic a nic sie nie szykuje żeby było w terminie a przed to już wogóle, jutro wizyta u gina, zobaczymy jak tam moja szyjka...
a dziś sobie zrobiłam włoski - na ciemną czekoladę, żeby mój synuś piękną mamusię zobaczył

Moje dziecię strasznie ruchliwe od ponad godziny...czuję je od samych żeber po krok...
i znowu pobolewa dół brzucha- ból coraz większy, juz pachwiny, krzyż i w ogóle...chyba cos sie święci powolutku
jeszcze zdążyłam męża wykorzystać seksualnie
no nie wiem oby do rana

wklejam fotki Madzi:
12 godzin po porodzie:


5 godzin później:



popołudniowa wizyta tatusia:


za godzinke wychodzimy do domu:



a to juz w swoim łóżeczku:


i ze starsza siostrą:


[ Dodano: 2009-08-12, 22:21 ]
mariquita, a boli cie cały czas równo czy tak trzyma z minute i puszcza i za jakis czas znowu?

Ja się melduję że żyję cała i zdrowa
Dzisiaj trochę samochodem pojeździłam ażeby się może coś zaczęło mała bardzo lubi jak jeżdżę bo kręci się tedy niesamowicie

olala [/b]tagar[/b] Wy to mnie nei straszcie że drugi poród gorszy

Super że Madzia już z nami cała i zdrowa

mariquita, Ty i tak długo bez stresu wytrzymałaś a teraz to już nie dziwne nic

Dobra uciekam poczytać resztę i spać bo o tej godzinie na pierwsze siusiu już wstaję a nie

[ Dodano: 2009-08-12, 22:45 ]
boskie zdjęcia, ale coś córcia u taty płakała

wstałam i nic..
olala, zdjęcia cudne
no właśnie łapie ból w samym dole brzucha i tak przez chwilę trzyma i przestaje....ale juz teraz coraz częściej....to chyba dobrze, co
od wczoraj wieczora pobolewa mnie w okolicach krocza, chyba mała sie pcha....nawet nogi bolą
Renia0601, no właśnie, za to teraz nadrabiam

mariquita, ja już tu przez ciebie zaczęłam codziennie zaglądać. Tak sobie dzisiaj pomyślałam, ze ty chyba wrześniówką chcesz zostać . Ale te bóle już cię chyba przybliżają do godziny 0.
olala, piękne zdjęcie uśmiechniętych siostrzyczek. Bardo podobne są na nim do siebie. Czy Asia pokazuje już swoją zazdrość?

mariquita, no to masz skurcze. jezeli masz je tylko jak lezysz a przechodza jak siedzisz albo chodzisz to sa przepowiadajace a jesli nie przechodza przy zmianie pozycji to znaczy ze porodowe.

Żaba, wczoraj dwa takie nagle napady złosci Asia miała z wybuchem płaczu i rzucaniem tym co pod reką. nigdy wczesniej tak nie robila. ale generalnie jest ok, czesto ja przytulam, caluje, mowie, ze ja kocham itd.

[ Dodano: 2009-08-13, 08:13 ]
Renia0601, płakała, bo przed chwila znalazla taty cycek i sie rozczarowala, ze nic nie leci. tatus mial az koszule mokra tak chciala u niego ciagnac.

[ Dodano: 2009-08-13, 08:16 ]
jestem bardzo szczesliwa, bo udało mi sie kupke zrobic. ulga nie do opisania. a cyce mam wielkie jak arbuzy i tez takie twarde. mleko pełno, jak Magda pije z jednego to z drugiego samo leci.

olala, cudowna masz coreczke gratuluje
mariquita, ja tez nerwicy przez te niewiadoma dostane
olala, u mnie z kubka bez wiekszego problemu a tak sie balam tyle sie nasluchalam

moje szczescie....................

Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się - ze wszystkich sił - tego, czego pragnie.

Dzieciństwo jest dobre dlatego, że każdy dzień zaczyna życie na nowo, bez ciężaru dnia wczorajszego.

Bezinteresowna przyjaźń....

Najważniejszy obowiązek wobec dzieci to dać im szczęście.

Tam, gdzie nie ma dzieci, brakuje nieba.

Gdyby na wielkim świecie zabrakło uśmiechu dziecka, byłoby ciemno i mroczno, ciemniej i mroczniej niż podczas nocy bezgwiezdnej i bezksiężycowej - mimo wszystkich słońc, gwiazd i sztucznych reflektorów. Ten jeden mały uśmiech rozwidnia życie

Okaż dziecku trochę miłości, a odbierzesz w zamian znacznie więcej

Jako rodzice zawsze musimy mieć skrzydła wystarczająco duże, aby otoczyć nimi dzieci i osłonić je przed krzywdą czy bólem. To figuruje w naszym kontrakcie z Bogiem, kiedy bierzemy na siebie odpowiedzialność za ich życie.

Wyczekiwany z wielkim utęsknieniem,
wśród tylu dni i tylu godzin,
a jednak krzykiem, nie milczeniem,
ogłasza światu cud narodzin.