... Nie mogłam oddychać, całe mieszkanie w żrącym gardło i nos dymie, smród, że aż oczy szczypało... Głowa mnie bolała ale jakoś oprzytomniałam, że Wojtuś jest w sypialni i wstaje a tu robi mi się słabo ... 
... Na szczęście mama wyniosła maluszka szybko do siebie i nic mu się nie stało ... A o mało byśmy się nie zaczadzili ... Moja mama tak mnie opieprzyła (sorki za słowo), tak się na mnie wkurzyła, owrzeszczała, że aż sie popłakałam... Ale miała rację ... Tak się zdenerwowałam, że o mało nie zrobiłam krzywdy synkowi, że płakałam i trzęsłam się jak galareta dosłownie ... Gdyby nie moja mama ... Aż strach pomyśleć ... 
Czajnik do czerwoności był rozgrzany, spalony na max ...
Ze zdenerwowania nie umiem nic, pojadę tylko żeby być na uczelni- poprawka będzie a poza tym i to jest najgorsze, przystawiłam małego do piersi taka niestrzęsiona i mały marudzi i płacze i cały się trzęsie ... Wiem, że to wyssał ten strach z mleczkiem ... O ja głupa baba ... Biedny dzidzi!
Ale dobrze, że wszystko się ok skończyło! Jesteśmy cali i zdrowi!
