Nauka współdziałania

[Marcia77]

Mam problem bo moja Milenka nie potrafi dzilić sie z dziecmi zabawkami, nawet jak sie jakąś nie bawi a zobaczy, że ktos ją bierze to odrazu chce odebrac, gdy protestuje i prubuje ja nakłonic do dania zabawki wpada w złosc, krzyczy i płacze.Macie jakies pomysł jak to zmienic?

[JoannaS]

Marcia77, ale Twoja córka jest malutka jeszcze. Moja Maja ma czasami z tym problem, ale jej już jakos moge (czasami) wytłumaczyc i ulega, ale Moja Hania to wogóle nie słucha argumentów co sie do niej mówi.
Poprostu jest to etap w zyciu dziecka, któego nie da sie przeskoczyc. On jest zawsze.
Wydaje mi sie ze nie ma jakiegos cud spsobu , trzeba milion razy tłumaczyc i pokazywac w domu jak np. Tatus czy babcia ma jakies ciasteczko i daje Twojej corce i wtedy mowisz widzisz babcia sie podzieliła jak tak robilam i robie do dziasiaj przy Mai i dopiero teraz zaczyna to rozumiec.
Ale jednego nauczyla mnie Dorota Zawadzka, ze jak dziecko ma jakąś SWOJĄ i to jest jego taka ukochana zabawka, czy mis to tej zabawki nie nalezy pozyczac na chwilke.
I moje corki maja takie maskotki z ktorymi robia wszystko, to jest jak ja to nazywam lek na całe zło i niestety jak przychodzi jakies dziecko i chce tego pieska Hani czy osiołka Mai, mowie dziecku i mamie czyli kolezance ze te maskotki sa "pod pradem " i tych nie wolno ruszac i dziecko i mama to rozumieją ze jest to ukochany piesek i osiołek.

[Marcia77]

wiesz mnie sie wczoraj przykro zorbiło i zaczełam myslec ze robie cos nie tak ze Milenka sie tak zachwuje bo uslysząłm od sasiadki kt ma miesiac starsza dziewczynke, ze mamusia powinna popracowac nad Milenką to fakt ze jej córka jak na ten wiek jest bardzo ułozona i grzeczna ale wydaje mi sie ze to kwestja charakteru a nie tylko wychowania

[JoannaS]

ze to kwestja charakteru a nie tylko wychowania

Racja !!!!
I nie słuchaj jej że ty zle wychowujesz. Sa dzieci jak mojej kumpeli ktore siedzi jak burak i nic nie robi i nie mowi a ma 6 lat, wszystkich sie wstydzi. I kumpela mi mowi ze ja powinnam sie zajac Maja i Hania bo one nie umieja usiedziec na miejscu a jej Julitka od malego byla tak wychowywana.
Moje maja taki charakter po tatusiu ze wszedzie ich pelno i nie da sie tego nauczyc ze maja siedziec i nic nie robic i z nikim nie rozmawiac , bo moje sa mega odwazne z kazdym pogadaja
Wiec spokojnie marcia mała troszke podrosnie to sama sie nauczy a przede wszystkim jak pojdzie do p-kola.

[ramonka]

Marcia77, poczytaj o rozwoju dziecka 2 letniego
to charakterystyczne i normalne, moim zdaniem teraz nie warto na siłe nic z tym robic

[Marcia77]

dzieki dziewczyny za słowa pocieszenia..

[NICOLA_1985]

Marcia77, moja Karolina jest uważana przez niektóre osoby za rozpieszczoną i niegrzeczną i też nie chce się dzielić zabawkami, ja uważam, że to jest kwestia charakteru. moja Karolina jest bardzo żywym dzieckiem i trudno jej usiedzieć na tyłku chociaż 2 minuty, cały czas musi być w biegu, nie lubi gdy się jej coś narzuca i zawsze dąży do tego żeby postawić na swoim. My(ja i mój maż) jako rodzice mamy z nią często ciężki orzech do zgryzienia i trudno nam do niej dotrzeć bo ona lubi postawić na swoim i jest dość uparta. Ale z drugiej strony ciesze się że nie jest turbomułem i wiem przynajmniej, że kiedyś sobie w życiu poradzi , że nie będzie stała jak osioł i patrzyłam jak ktoś ją popycha i albo kopie tylko jak będzie trzeba to odda
też nie zawsze chce podzielić się swoimi zabawkami, np. przykład teraz na Mikołaja dostali razem z jej braciszkiem zabawki to ona mogła bawić się wszystkimi zabawkami, nawet do przezntów dla Krystianka była pierwsza żeby je oglądać i się nimi bawić a jak Krystianek chcial bawić się jej zabawkami to miała duże "ale.." . ja oczywiście jej dużo tłumacze bo ona nie ma już roczku czy dwuch latek ale uparciuch z niej niemożliwy..
a gdy jesteśmy na rehabilitacjach (mamy nowa rehabilitantke ktora prawdopodobnie ma córkę turbomuła ) to rehabilitantka każe mi iść z Karoliną do psychologa , dawać jej kary i wogóle uważa, że jest kompletnie nie wychowana i rozpieszczona... a ona po prostu jest żywa, ruchliwa i wie czego chce i głośno mówi co jej się nie podoba.
jak widzisz nie tylko u ciebie jest taka sytuacja z tym głupim - moim zdaniem - upominaniem przez osoby do tego nieupoważnione...
nasz stały rehabilitant ktory zna Karoline od niemowlaka stwierdził ze to świadczy o braku profesjonalizmu u tej rehabilitantki i ze powinna zmienić fach... no i rzeczywiście bo nasz rehabilitant nigdy nam nie zwrócił uwagi na zachowanie karoliny bo on tez twierdzi ze ona po prostu jest charakterna i mówi, ze to dobrze.
a ta twoja sąsiadka powinna patrzeć na siebie a nie na Twoje dziecko. każde dziecko ma swój charakter a niektóre zachowania uważane za wady przez innych ludzi wcale wadami nie muszą się okazać w życiu dorosłym. uważam , że ważne jest by dziecko potrafiło walczyć o swoje i czasami nawet się nie podzielić aby umiało miec w sobie trochę zdrowego egoizmu bo robienie z dziecka też "matki teresy ktora wszystkim wszystko odda nawet swoją najbardziej ukochana maskotkę i da się trzasnąć w twarz i nastawi jeszcze drugi policzek" to jest po prostu zrobienie ze zdrowego dziecka społecznej kaleki

[JoannaS]

turbomuła

musze se to zapamietać

[Marcia77]

wiecie co ciesze sie ze sie odezwałyscie i wiem ze nie tylko ja mam takie dziecko owszem chciałabym zeby potrafiła bawic sie z dziecmi i bede robic wszystko zeby tak było ale dobrze ze ma charakter i nie pozowli sobie w kasze dmuchac

[dorotaczekolada]

a ja mam odwrotny problem moj synek owszem jest zywy lubi sie bawic ale jest czasem zbyt mily. nie wezmie zabawki bez pytania,zawsze podchodzi do dziecka i pyta-czy moge pozyczyc?prosze.. mowi dziekuje,przepraszam,nie bije innych dzieci.sprzata po sobie..no i ostatnio mi sie poskrazyl ze jak powiedzial dziewczynce ze ma posprzatac to ona go popchnela bo nie chciala sprzatac..ja zawsze uczylam synka zeby byl grzeczny,nie klocil sie i nie bil. i niestety wiem ze nie raz przez to oberwie...