Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

Wychowanie dziecka i edukacja to dwa poważne zadania, jakie stoją przed rodzicem. Obie muszą być wykonywane równolegle i z taką samą starannością, aby w przyszłości wyrósł nam porządny i mądry człowiek. Czego uczyć dzieci? Są kwestie, do których przykładacie szczególną wagę?

a chciałabym przede wszystkim, żeby moje dziecko było uczciwe, pomocne. Robić w przyszłości może co chce byleby się spełniało i było zadowolone ze swojego życia prywatnego i zawodowego. Dlatego najlepiej dawać szanse rozwoju na różnych płaszczyznach już od najmłodszych lat. Niech spróbuje wszystkiego po trochu aż samo znajdzie swoją pasję. Nie mam zamiaru niczego narzucać.

Bardzo pozytywne podejście. Ja też stawiam na rozwój od najwcześniejszych lat, ale również nic na siłę i nauka jeśli już to raczej na zasadzie zabawy. Tak jak teraz w wieku sześciu lat nauka angielskiego w domu. Z bajeczkami w języku angielskim, książeczkami tj. Czerwony kapturek, albo „Angielski z Maksem”- Maks to dżdżownica:) Takie pomoce są jak kolorowanki, zwykłe czytanki, pełne obrazków i naklejek więc taka nauka to sama zabawa. Nie chciałabym nigdy zrazić dziecka na przyszłości do języka obcego. Dlatego zajęcia dodatkowe poza domem w tym wieku odpadają.

Super. A jeśli chodzi o wychowanie jeszcze to jakie wyznajecie podejście: lepsze wychowanie bezstresowe czy raczej z zasadami i twardymi regułami?

Chyba najlepsze jest coś pośrodku. Zasady muszę być inaczej dziecko będzie rozpuszczone jak dziadowski bicz, ale też nie trzeba każdego złamania reguł mierzyć tą samą miarą. Myślmy o okolicznościach w jakich dziecko źle postąpiło, o odpowiedniej karze, takiej, która coś na uczy a nie będzie wymierzona tylko dla zasady.

Ja tylko dodam, że u mnie w domu tata nam wszystko odpuszczał a mama ustalała reguły, których starała się trzymać. I w ten sposób i tak zawsze jakoś udawało się uniknąć kary dzięki łaskawości taty. To jest przykład na to jak ważna jest zgodność rodziców w wychowaniu i że zawsze muszą się wzajemnie wspierać, żeby te wszystkie reguły miały sens.

A to ostatnio muszę się pochwalić, moja starsza(rok i 4 miesiące prawie) umie mówić proste zdania i liczyć do 4:)

Ja tylko dodam, że u mnie w domu tata nam wszystko odpuszczał a mama ustalała reguły, których starała się trzymać. I w ten sposób i tak zawsze jakoś udawało się uniknąć kary dzięki łaskawości taty. To jest przykład na to jak ważna jest zgodność rodziców w wychowaniu i że zawsze muszą się wzajemnie wspierać, żeby te wszystkie reguły miały sens.

U mnie w domu było niemalże identycznie :) Mama zawsze była be a tata cacy. U nas jest całkowicie inaczej jesteśmy zgodni w wychowaniu córeczki gdy ja zwrócę jej uwagę i jest smutna mąż jej nie pocieszy tylko poprze moje zdanie...

Też uważam że coś pośrodku pomiędzy bezstresowym wychowaniem, a twardymi regułami jest najlepsze i to nie tylko żeby nam rodzicom było łatwiej, ale żeby jako dorośli dobrze sobie radzili w życiu. Dla mnie ważne jest żeby moje dzieci umiały odróżnić co jest ważne, a co mniej w życiu, były wrażliwe na krzywdę innych, ale też odważne i pewne siebie. wychowanie to strasznie trudne i odpowiedzialne zadanie i może nie zawsze zdajemy sobie sprawę jak dużo od nas rodziców zależy.

Dokładnie, coś pomiędzy mahonia. A od rodziców tak naprawdę zależy wszytsko. Czy dziecko będzie pewne siebie i odważne, czy zastaraszone i nie umiejące awalczyć o swoje, czy będzie uczciwe i zaradne..