Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

Witam wszystkich,

Jestem w tak głupiej sytuacji, że po 1: sama nie wiem jak to się stało, po 2: nie wiem co się ze mną dzieje...
Od początku miesiąca studiuję na UWr. Poznałam pewnego osobnika- Łukasza(też 20 lat). Od razu rozmawialiśmy jakbyśmy się znali od lat. Mamy takie same hobby, takie same podejście do wielu spraw. Przez parę dni witaliśmy się tak jak łączy się to z naszym hobby- Rapem, hip- hopem, ale w środę to się zmieniło. Jechaliśmy tramwajem a że były godziny szczytu i tłok to on do mnie: "Tłok jak cholera, złap się mnie, żebyś się nie przewróciła jak ruszy"( to było takie nasze pierwsze fizyczne zetknięcie). Potem jak się żegnaliśmy to już nie było jak zawsze tylko mnie przytulił. W sumie to byłam zaskoczona. Na następny dzień po zajęciach poszliśmy na piwo. Wypiliśmy po 2 piwa, śmialiśmy się, rozmawialiśmy. Potem poznał mnie ze swoim kumplem(ja miałam koło 19 autobus do domu dopiero a on się miał z nim spotkać koło 17:00). Więc zaproponował żebym z nimi poszła. Stwierdziłam, że czemu nie i tak nie mam co robić. Rozmawialiśmy wszystko fajnie. I ja powiedziałam "Łukasz a Ty miałeś mnie odprowadzić na autobus" - od początku się przekomarzaliśmy. A on na to przy kumplu "Wiem kotku". Odprowadził mnie, przytulił na pożegnanie i tyle. On jest taki, że praktycznie imprezuje. Tylko nie na zasadzie klub, panienki ale domówka, kumple, czasami jointy. Mówił mi na piwie, że nie potrzebuje na razie dziewczyny. Że nigdy by nie wykorzystał jakiejś jakby ona była pijana. Parę dni temu się przyznał jak rozmawialiśmy na Facebook'u, że przestanie imprezować jak mu będzie zależeć na jakiejś dziewczynie.
Z drugiej strony mam chłopaka od ponad 3 lat.... Ostatnio co raz trudniej nam się dogaduje. Może to przyzwyczajenie już? Wczoraj jak z chłopakiem byłam to przyłapałam się na tym, że myślę o Łukaszu. Możliwe że się w nim zauroczyłam? Tak po niecałym miesiącu? Owszem mamy takie same hobby, podejście do wielu spraw, jest słodki- ale nie zachowuje się tak, jak macho. Z dziewczyn z roku od nas to rozmawia tylko ze mną- chociaż parę innych zna). Łukasz nie wie, że mam chłopaka... Jakoś tak wyszło. Nie mogę się z nim nie spotykać bo jesteśmy razem na roku(w grupach jesteśmy zawsze razem)- więc to jest niemożliwe.

Tak to już w życiu bywa, że na wszystko co jest nowe, nieznane, intrygujące patrzymy przez "różowe okulary". Moim zdaniem, powinnaś się skupić na swoim dotychczasowym związku. Skoro jesteście ze sobą już 3 lata to warto nad nim popracować. To że trudniej wam się dogaduje nie jest przeszkodą nie do pokonania. Zawsze możecie szczerze porozmawiać o waszych problemach i wypracować kompromis. Skąd możesz mieć pewność jak by było z Łukaszem po 3 latach i czy było by tak fajnie jak na początku. Tym bardziej, że stwierdziłaś, że to typ imprezowy. Najważniejsze nie podejmować pochopnych decyzji, bo można stracić bardzo wiele...

Zgadzam sie z wczesniejsza wypowiedzia zebys skupila sie na tym co masz chyba ze juz wiesz zez tego nic nie bedzie ale czasami moze sie Ci tylko wydawac wiec dobrze sie przkonaj czy warto czy nie :)

Dokładnie! Zapytaj jakiegokolwiek psychologa, każdy ci powie, że w życiu zdarzają nam się zakochania - niezwykle intensywne uczucia, które jednakże tak samo szybko odchodzą, jak się pojawiły. Zakochują się żony i mężowie, ale "wytrzymują" te zakochania i pozostają przy swoich małżonkach, także partnerzy w związku miewają takie chwile słabości, dlatego zanim zrobisz coś głupiego zastanów się poważnie, czy warto niszczyć to, co wybudowaliście współnymi siłami przez szereg długich lat.

Cóż silne uczucia zdarzają się w życiu, pytaniem jest czy chcesz niszczyć coś co długi czas budowałaś na rzecz zauroczenia?

Poczekaj jeszcze chwilę i zobaczysz, czy to minie czy też nie :)

Cześć! Ja miałam podobne problemy i długo szukałam skutecznego rozwiązania na moją kieszeń. Niestety tradycyjna wizyta u psychologa jest bardzo droga, a należy brać pod uwagę, że jedna taka sesja nie wystarczy. Wtedy natknęłam się na serwis SpokójDucha.pl. Zrobiłam test, otrzymałam darmową poradę w formie wideo! Polecili mi też lekturę dla osób o podobnym problemie do mojego, naprawdę niedrogiego specjalistę z mojego województwa oraz e-kurs, dzięki któremu zupełnie zmieniłam moje nastawienie do spraw, które mnie dręczyły :) Polecam wszystkim serdecznie!

"Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Dotacje na innowacje - Inwestujemy w waszą przyszłość."

Ale jest też sporo darmowych poradni psychologicznych. Coraz częściej miasta udostępniają tego typu oferty, ponieważ staje się to coraz częstszą chorobą cywilizacyjną. Warto poszukać:)

Z moim chłopakiem jestem 4,5 roku. Przeżywaliśmy różne ciężkie chwile. Zaczęliśmy spotykać się już w liceum, potem przyszły studia i również nieoczekiwane zmiany. Zastanów się, czy naprawdę kochasz swojego chłopaka. Może po tych 3 latach wkradła się rutyna i warto coś zmienić? Może Twój obecny chłopak nie mówi Ci komplementów, nie przytula? Powiedz mu to. Przede wszystkim, dlaczego ukrywasz fakt, że masz chłopaka? Jesteś młoda, chcesz się wyszaleć, ale czy warto rezygnować z czegoś nad czym pracowało się tyle czaus? Uwierz mi, że szczera rozmowa może wszystko zmienić :)