Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

Dla mnie to jest bardzo smutna choroba i to przede wszystkim psychiczna. Niestety nadal nasze społeczeństwo nawet nieświadomie promuje niezdrowy wygląd, często wychudzony (np. patrząc po rozmiarach ubrań w sklepach i ideałach urody, którymi się wszyscy zachwycają...). Ja nie wiem gdzie tu jest wina, ale nie podoba mi się to.

miałam kiedyś koleżankę anorektyczkę. To był jakiś dramat, nikła w oczach. Wpadła w te sidła bo rozwodzi który bardzo przeżyła. Dopiero kiedy otarła się o śmierć to zrozumiała że musi walczyć. Teraz jest ok ale ze zgrozą wspominam tamte czasy.

Problem jest powszechny i dotyczy także dzieci, dobrze że o pomoc teraz łatwiej więc jeśli widzicie że dzieje się coś złego z wami czy kimś bliskim szukajcie pomocy na szukamterapeuty.pl to nic trudnego, najtrudniejsza i tak jest zawsze decyzja.

to niestety jest zmora naszych czasów, kiedy panuje powszechna moda na chude i kościste kobiety.

anoreksja to straszna choroba. niestety ciezko jest naprawic 'psychikę' takiego kogos. szkoda ze cierpi na tym caly organizm

to poważna choroba i bez specjalistycznej pomocy się nie obejdzie

Faktycznie, anoreksja nie jest czymś dobrym. Jeśli już popadłaś w takie problemy, to najlepiej udaj się do specjalisty, który pomoże Ci z tego wyjść. Wiem, że bardzo chwalony w tym temacie jest psycholog Jakub Bętkowski z Poznania. Dla mnie bardzo ważne jest to, że dobrze pilnuje on kwestii tajemnicy lekarskiej i możesz być spokojna, że nic nigdy nie wyjdzie poza ściany jego gabinetu.

Zaburzenia odżywiania to dość powszechna choroba w dzisiejszych czasach..... Niestety żyjemy w bardzo trudnych czasach, stres jest z nami na porządku dziennym, pęd życia, dążenie do doskonałości nas nie omija....to są skutki. Moja koleżanka cierpiala najpierw na bulimie z objawami anoreksji i gdyby nie pomoc ośrodka " Droga do domu" we Wrocławiu to było by na prawdę zle....

No niestety w anoreksji pomóc jedynie może terapia, na którą może skierować jedynie psychiatra. Problem jednak istnieje w tym, że osoby cierpiące na to schorzenie psychiczne (no bo to nie jest schorzenie żywieniowe, a przynajmniej nie tylko) często nie zdają sobie sprawy, że są chore. Więc trudno jest ich przekonać do podjęcia terapii.

Niestety moja koleżanka długo chorowała na anoreksje i nikt z rodziny nie chciał jej pomóc. Dopiero ja i moja kolezanka , która pracuję w tym ośrodku http://drogadodomu.info/anoreksja-i-bulimia/ podjęłyśmy z nią rozmowę i w końcu zgodziła się na leczenie w tym właśnie ośrodku. Powiem wam, że chyba uratowałyśmy jej życie bo dziewczyna już 3 lata żyję normalnie i wygląda normalnie... ma chłopaka i planują wspólne życie.