Forum dla kobiet | NaObcasach.pl

I doskonale zdaje sobie z tego sprawę nie wiem, może gdybym miała kogoś, perspektywy na założenie rodziny...a tak..mieszkam sama, mam mieszkanie w kredycie, nie mam zbyt wielu znajomych, i większość czasu spędzam w pracy...przychodzi jednak taki moment zastanowienia, że może marnuje sobie życie w ten sposób . Ciągły stres, czasami nie mam nawet czasu usiąźć i pozbierać myśli na spokojnie – widać nie jestem przystosowana do nowoczesnego modelu życia w pośpiechu i jak pewnie usłysze – mnóstwo ludzi, czy samotnych kobiet ,żyje w ten sposób. Ostatnio wracałam autobusem, i jakaś kobieta mniej więcej w moim wieku ustąpiła mi miejsca , sądząc ,że muszę być od niej dużo starsza...spojrzałam na siebie po powrocie do domu i faktycznie...wysuszone , połamane włosy (z nimi chyba najgorzej, bo wypadają codziennie w dużych ilościach,) skóra jakaś szara, bez koloru, twarz napięta w stresie. Naprawdę przez te wszystkie lata pracy, i życia w taki sposób kompletnie przestałam o siebie dbać...chciałabym to zmienić, tylko nie wiem od czego tak właściwie zacząć...praca była dla mnie wszystkim , że chyba zapomniałam co to znaczy "mieć czas dla siebie"...

rozumiem ,ze musisz polegac pewnie sama na sobie, masz kredyt na glowie, i jestes samotna,ale faktycznie to nie powod do tego zeby tak rezygnowac z zycia. Nie wnikami ile masz lat, ale może faktycznie zostaw na troche ta prace, wez urlop, nie przejmuj się obowiazkami po prostu odpocznij.

A może Ty masz depresję? Wybacz, ale mam masę takich koleżanek jak Ty . Są blisko 40 , nie mają jeszcze rodzin, samotne, oddane pracy, ale naprawdę mają swoje pasje, potrafią o siebie dbać, rozwijać się. Myślę, że co pierwsze powinnaś zrobić to pójść do psychologa.

Psycholog to przesada! Wystarczy trochę chęci. Jeśli chcesz o siebie zadbać, ustal sobie może jeden dzień w tygodniu, gdzie będziesz robiła coś "dla siebie" : fyzjer, zakupy, może relaksujący masaż, spotkanie ze znajomymi. Jeśli chodzi o Twoja kondycję włosów, skóry itd., może warto zrobić jakieś badania kontrolne, czy nie dzieje się nic złego...chociaż myśle ,że to reakcja na stres. Powinnaś zmienić sobie dietę, wzmocnić się witaminami ( na włosy są dobre aminokwasy) więc może jakieś tabletki , mi na wypadanie pomógł onozis, zapisz się na basen albo na siłownie. Sport też poprawia kondycję - nie tylko fizyczną. Żeby wyjść z tego dołka musisz być stanowcza wobec siebie.

nie rozumiem takich ldzi. Po co sobie tak życie marnowac, zamiast tego pomysl ile ciekawych rzeczy moglabys robic, nie widzialas, przez te wszystkie godziny które spedzilas w biurze. Koniecznie wez się za siebie i zmien to zanim będzie za pozno.

rakowianka,
musze prztznac ze rozumiem co przechodzisz.nie trwalo to u mnie dlugo bo sie dosyc szybko pozbieralam ale wiem co czujesz.
po studiach zaczelam prace w szkole,pobudka o 6 zeby dojechac do pracy,powrot okolo 4-5 i tak do piatku.tulalam sie po wynajmowanych mieszkaniach okolo 3 lat bo wyprowadzilam sie na drugi koniec polski zeby pracowac w swoim zawodzie-bylam sama ,zdana na siebie z garsta dalszej rodziny w tej samej miejscowosci gdzie wynajmowalam mieszkanie.znajomi wiekszosc ze szkoly,czasem spotkanie na kawke i winko a potem do pustego mieszkanie.po jakims czasie wpadlam w rutyne i nawet wekendy spedzalam na sprawdzaniu klasowek i przygotowywaniu na nastepny tydzien.jak udalo mi sie zdobyc kredyt na mieszkanie i jak go kupilam to nawet nie mialam sie z kim z tego cieszyc.
przemyslalam wszystko co mam i co zrobilam po tym jak kolezanka miala zawal w wieku 26 lat!
kazdy weekend staralam sie gdzies pojechac,cos dla siebie zrobic-zaczely sie fryzjerki,wypady do kina(sama),nawet sama wyjezdzalam na wakacje na 2 tyg i....milo bylo pogadac z ludzmi z calej polski.mimo ze bylam sama nie przeszkadzalo mi to bo lubialam 'swoje towarzystwo'-brakowalo mi tylko czasu zeby to odkryc.nie szukalam zwiazku na sile i 5 lat temu przypadkowo poznala swojego meza.

co chcialam przez moj dluuuugi opis powiedziec jest to ze potrzebujesz czasu dla siebie-jedz na kilka dni gdzies gdzie lubisz byc,nawet nie musisz nigdzie wychodzic do ludzi,po prostu pomysl, nic nie rob.mnie pomagalo zawsze lazenie po gorach i wyjezdzalam zawsze na tydzien
nie sadze ze to depresja-zmeczenie,przemeczenie-ja to nazywam zmeczenie zyciem(ale bez podtekstow samobojczych )

powodzenia i zycze wypoczynku

polecam ci picie Floradixu- jest specjalnie dla kobiet przepracowanych, przemęczonych i zestresowanycjh, to witaminki i zelazo- poczujesz sie od razu lepiej- bedziesz miala wiecej energi i icheci do zycia, no i poprawi sie stan twojej skory, wlosow i paznokci od razu lepiej bedziesz wygladac, dobrze się wchlania bo jest w plynie, dodatkowo polecam jedzenie 2 marchewek dziennie- poprawia kolor skory, ktora pewnie jest nieco szara

Czasami całą zmianę można zacząć od malutkich przyjemności.. Zrób sobie dobrze :P Napij się ulubionej kawy.. Spotkaj z ulubioną koleżanką, idźcie się razem powygłupiać. Życia nie warto brać zbyt serio, przecież i tak umrzemy ;)

Ale to i tak dobrze, ze zauwazyłaś, że cos sie dzieje nie tak

Z tego co wiem to praca ma najczęściej 8 godzin. Ewentualnie jakieś doróbki godzinne w domu. Ale postaraj się, dać czas sobie. Np. wyjście na zakupy, posiedzenie na internecie i nie czytanie o pracy, książka czy wyjście do kina do znajomymi. Przecież to wszystko trwa nie więcej niż 3 godziny dziennie, a da efekty. Moja siostra ma te problemy, ma 30 lat i pracuję od 5 tak ciężko, ponad 2 razy mocniej od mojego przepracowania. Ustala sobie plan zajęć czyli np. od 8-16 praca, od 16-17 inne rzeczy, a 17-21 czas dla niej. To ciężko jej idzie, ale daje efekty. Planowanie to ważna rzecz w życiu każdej pracoholiczki. Moja siostra pracuje już mniej, i wygląda o wiele lepiej. Jeśli chodzi o wypadanie włosów, może za mało protein? Trzeba dobrze się odżywiać, to tez ważne. Mam nadzieję że pomogłam choć trochę.