Tomek bardzo to wszytsko przeżywał tak jakby conajniej był nowicjuszem w tej dziedzinie... Wizyta przeszła pomyślnie, dowiedziałm się co nieco o porodzie w wodzie oczami lekarza z 20-letnim stażem 
no i nie powiem... terche się zniechęciłam bo te jego opowiadania... co by tu nie mówić... Stało się ...postanowiłam... jesli Bozia da to będę relaksowac sie podczas porodu w wannie ale na czas samego porodu posłysznie opuszczę przyjemną toń i wejdę na cudowne urządzenie- fotel do porodu i tam wydam na swiat mojedo drugiego Kocurka... a bardziej Kocurkę jesl i wierzeyć specjaliście...aczkolwiej ja dalej obstawiam tą pierwszą wersję...
[/center] 
jejkuś kiedy to przeleciało?? No po porstu ten czas tak szybko biegnie albo ja tak wolno się przemieszczam w czasie i przestrzeni....
[/center] Wojtuś - mogę rzec z duma- ma już całe 12 miesięcy i 6 dni 
Bez przesady ..do sześciorga nie dojdziemy raczej ale trójeczka ...myślę, że tak ale za dłuuugie 6-10 lat dopiero...
Biedactwo...
tylko pozwala ... i można o czymś kusym rzec z dużym brzuchem..ja czułam się po porstu rewlacyjnie... No i ten biust... nawet push up nie musiałam wkładać... Ciąża mi służy na tą częśc ciałą... a podkreślona koronkowym biustonoszem i bluzeczką z dużym dekoltem bardzo ładnie się prezentowała... No i dumnie eksopmowałm brzuszek w obciłej spudniczce ciążowej z dzinsu ..całość ... chyba fajnie wyszła... Tu i ówdzie zatrzymywałm na sobie wzrok nie tylko kobiet 
Skromnośc ze mnie kipi po porstu ale cóż 
Ale to już zachowam dla siebie ...
no po prostu to jest strasznie ... 
Oby to nie był jakiś proroczy sen..tfu, tfu ...
[/center][center]
[/center] Szok, ból, złośc, niedowierzanie... Zachowałam sms'a od Karoliny z naszego forum, w którym dowiedziałm się, że Jasieniek jest Aniołekiem ... Płacz, taka straszna pustka... Ja ostatkami sił przytuliłam swojego Wojtusia i powiedziałam, dziękuję, że jesteś ... A potem już tylko łzy smutki i żalu, że tak strasznie los, Bóg czy nie wiem kto doświadczył Elviskę... że będzie dobrze, że się ułoży ?????!!!!!!!!!! Nic nie mówiłam, płakałyśmy obie ... Ja tu, patrząc na Wojtusia a ona tam ..patrząc na puste łóżeczko ... tak jak i zdjecia małego aniołeczka ... No i taka solidarność na lutówkach, wiązania dla Jasia prosto do rąk Moniczki ... Nie wiem jakim cudem to wszytsko się udało, nie wiem ... Chyba Bóg nad tym czuwał, przeciez znaliśmy jej nick tylko, ani adresu, tylko nr telefonu komórkowego, zdążyłyśmy na czas, wiązanka doszła i leżała zaraz obok trumienku Jasia, od jego wiernych przyjaciół i małych i dużych ... Do tej pory nie wiem dlaczego i skąd zdobyłam jej adres, adres cmentarza .. Opatrznośc chyba! 
ten tik-takowy nalóg jest "straszny: ... Coraz bardziej zaczynam bać się porodu... Mam masakryczne sny ze mną, maleństwem i porodówką w roli gółwnej ale niestety bez "hepi endu" ... albo nie mogę zasnąć bo rozmyślam czy będzie mnie bolało bardziej niż przy Wojtusiu czy nie ???????? i nic więcej nie chce sie urodzić Obudziłam się zlana potem i wystraszna ... potem nie mogłam zanów zasnąć a jak zasnęłam to zaraz budził mnie synek ... Złapałm się na gorącym uczynku przeszukując neta w znalezieniu dogodnych pozycji do rodzenia ... wyczytałam: 
Nie łudze sie .. będzie boleć, będę narzekać... ale co... urodzić trzeba...jak wlazło tak wyleść musi ... i kropka! Rozmawiał, wolał co chwila mama, tata, baba ... ogólnie była tak śliczna ta pogoda, że normalnie aż żyć się chciało... Potem Wojtaś zasnął ale już u nas na ogrodzie a my z T. siedzieliśmy na fotelach w słońcu i piliśmy kawusie Oj dawno tak fajnie nie było ... tak po porstu swojsko się czułam...! 
[/center] Śmieszna sprawa z tym pępkiem, większośc swojego pępkowego życia spędza w ukryciu aż ty przychodzi taki czas, że coś pcha do do przodu niczym wiatrw żagle dmie.... Ale z drugiej strony czy to fajnie byc pępkiem...tego już się nie dowiemy... a tu wchodzi położna, odsłania kołdrę i chlas wali co po brzuchu- gdzie jest wielka rana- naciska, że się za przeproszeniem zesrać z bólu można- mąż patrzy a tu wylatują z Ciebie skrzeby olbrzymie krwi, no ja wam mówię, że u nas tak jest a podobno w niewielu szpitalach tak robią Boli bardzo a w porównianiu z samym porodem to poród to pestka, naprawde... Jak jeszcze sobie wspomne o tym, to już wógóle odjazd... no teraz to juz za pewnie 3-4 kilo będzie już więcej, ale myśle, że do 10-11 kg tylko dojde... 
W pierwszej ciąży przytyłam 10 kg 
[/center]
załaduje i włącze .. ufff..co za ulga, naprawdę,... az w szokosławie jestem po porstu..sprawy kibelkowe idą jak z płatka...no i jak na razie oprócz paru incydentów nie miałm zgagi..bo wyczaiłam po czym mam: mandarynki i banany więc na noc nie jadak tych rarytasów... Teraz dopiero siadłam dupskiem i coś zjadlam od rana a dokładnie od 6:30! - to wpadał w hosterię, no więc cały dzień na rękach z przeszło 9 kg dzieckiem byłam, prałam, gotowałam a nawet rozwieszałam pranie jedną ręką ... Ale w pewnym momencie tak mnie rozbolał brzuch, że aż mi sie słabo zorbiło Bardzo się wystraszyłam, że coś się dzieje niedobrego i nie wytrzymałam i włożyłam Wojtusia do łóżeczka ale tak płakał, że znów go wyjęłam, położyłam więc na ziemi i dałam zabawki ale wieszał się mi na nodze i się wydzierał więc co miałam robić, lulałam go na rękach , nie zjadłam nawet do końca zupy na obiad, bo jak?? I bardzo się nie wyraźnie czuje, ciągnie mnie w brzuchu aż mi nie dobrze .. Ogólnie jestem padnięta okropnie ... Dobzre, że terwaz mały zasnął bez problemu w końcu coś zjem i odpocznę ... A myślałam, że się poucze, ale już nie mam sił ... i jeszcze z samego rana miałam zgagę ... Nie dość, że wczorajszy dzień był okropny, to jeszcze na sam koniec dnia dostałm takiego nerwa przez mojego brata i męża, że myślałm,ze ducha wyzione Mojego chłopa nie było bo probił z autem mojego brata, no więc sama byłam do wszytskiego. Mały zasnął grzecznie no to ja myśle: szybki prysznic na koniec tego wrednego dnia dobrze mi zrobi, pyszna herbacia z malinkami też , ciacho i do wyrka .... ale nie... Jest 22:30 zasypiam smacznie a tu co słyszę... Puk, puk ...no to wstaję, otwieram drzwi a tu stoi mój brat i oświadcza mi uroczyście, że mam się ubierać i jechac z nim po mojego T. bo nie wie gdzie mieszka ten mechanik No myślałam, że umrę jak to usłyszałam, ciśnienie mi podskoczyło i wale otwarcie, że nigdzie nie jade, bo się cały dzień źle czułam więc teraz chce iśc spać i odpocząc... a zresztą to Twoje auto i nie mam ochoty sie w to bawić ... No ale jak sie ma dobre serce to co zrobić... Przebrałam się z powrotem do ciuchów, wzięłam dokumenty i 22:50 wyjechaliśmy z domu, wcześniej budząc moją mamę, żeby do Wojtusia zajrzała od czasu do czasu ... A jak byliśmy na mijescu to mnie k***** brała.. chłopaki wpadły w gadkę o silniku, zaworach, tłumikach i innych rozrządach a mi to zwisało, chciałm być jak najszybciej w domu otulona ciepłą kołderką ... i przy synku! Ano ale nie... Faceci sa daremni ... Gadali i gadali o tych pierdołach aż nastała godzina "0" o miareczka z leksza się przebrała: OŚwidczyłam, że nie czekam, że jest godzina 24:00 i ja jadę a oni niech robią co chą bo mnie wkurzają jak jednek tak i drugi... Dzidzia chyba usłyszła mój stanowczy ton ..i az podskoczyła w brzuszku, przefinkęła się raz po raz i zapdła w sen...Jeszcze oliwy do ognia dolał ten mechanik wyciągając 
a mój T, był juz z leksza wesoły no więc ja 
i 
i tak się skończył mój dzien... o 24:30 ! na chłopa...fukam strasznie... heh ... dwa w jednym.... Mam dośc...
Wróć do „Ciąża, czyli nasze 9 miesięcy”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość