moze pokaz to mamie niech ci cos poradzi, to w koncu jest mama, powiedz ze byłas tu u lekarza i ze nic masc nie pomogla.. wiesz jak sie cos długotrwale mazi na skorze to moze powodowac jakies zakazenie, nie daj Boze zadrapany pieprzyk jak sie mazi 
poszukam i Ci napisze zaraz
a ta masc , hydrokortyzon, to cos mi sie kojarzy ze ja kiedys tez na cos stosowałam 
zobaczymy czy usnie, ja musze sobie powtorzyc wszystkie cwiczenia testowe na prawko, bo w najblizszych dniach wybieram sie na egz wewn zeby mogli mnie zapisac na egz panstwowy..
) zmusił mnie żebym szła pod prysznic a on w tym czasie spakował moje i ALi rzeczy i zabrał nas nad morze. Miałam tam całkowity zakaz kożystania z komputera i komórki. Miałam myśleć tylko o sobie i skupić się na pokochaniu Ali. Byłam u fryzjera, zaczęłam znów biegać. Ogólnie dwa ni minęły na naprawianiu mnie. Trzeciego dnia kiedy zostaliśmy sami zaczeliśmy spominać cudowne czasy naszych studiów i przyszła chwila szczerości. Tomek wyciągnął ze mnie wszystko co mnie gryzło, nie pocieszał, nie prawił komplenentów że jestem dobrą matką, żoną itp. po prostu słuchał i słuchał. Po powrocie do wrocławia zaproponował poznanie pani psycholog - specjalistki od depresji. To ona orzekła u mnie depresję poporodową i zaproponowała sposób rozwiązania moich problemów. Potem nastąpiła poważna rozmowa jego z Mariuszem. Stwierdzili, razem mogą mi pomóc i co najważniejsze chcą mi pomóc. Tomcio stwierdził że nie chce stracić drugiej bliskiej mu osoby z tego samego powodu. Jego żona dwa lata po drugim porodzie popełniła samobójstwo. Na dobry początek mojego powrotu do formy dostałam karnet na zajęcia fitness i na basen, bez ograniczeń. Teraz co drugi dzień chodzę do fitness klubu, raz w tygodniu chodzę z Alą na basen i raz w tygodniu idę sama popływać. Dodatkowo mogę kożystać z sauny, solarium, masażów itp. W sobotę sprzedaliśmy Alicję Tomkowi i smi spędziliśmy cudowny dzień jak za czasów studenckich. Było obiad w restauracji, potem kino (film "przebudzenie" polecam) i dłuuuuuuuugi spacer. Mam obiecane ze raz w miesiącu będziemy robić takie samotne wypady. Stwierdziliśmy też że na razie, zrezygnujemy z wyjadzów do rodziców i teściów, żeby nikt nie robił mi uwag na temat wychowania Ali. To ja jestem jej mamą i ja najlepiej wiem co dla niej dobre. No to tyle.
Wróć do „Pierwsze kroczki, czyli roczek za mną!”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość
