I życzę sobie, żeby gin dzisiaj mnie nie molestował z wcześniejszymi datami, bo mu normalnie lutnę
masz dar przekonywania więc mam wielką nadzieję że się uda.
Teraz tylko pranko i sprawdzenie czego brakuje. Czekam jeszcze na paczkę od koleżanki. Teraz jak dostanę kaskę robię ostatnie zakupy co by nie być tak ze wszystkim na szarym końcu 
Chyba i ja instynktownie zaczęłam czuć że już nie dużo mi zostało 
Dzięki za troskę ale u mnie niestety nic lepiej. Próbowałam wczoraj rozmawiać z M. Powiedziałam mu na spokojnie o co mi chodzi i pytałam czy ma świadomość tego jak słowa mogą ranić. Ale on nie widzi nic złego w tym co zrobił, nie przeprosil za swoje słowa, a kiedy spytałam go czy w takim razie nadal chce żebym sie "wyniosła z jego życia" powiedział że on mnie na siłe trzymać nie będzie i że jak mi żle to mogę sobie iść. Wziełam wczoraj zestaw nospy, wypiłam litry melisy i jeszcze jakies tabletki uspokajające. Czuje sie fatalnie ale to pewnie przez to że znów ryczałam pół nocy (wiem że miałam przy nim nie płakać , ale to działa na mnie oczyszczająco i nie potrafie sie powstrzymać). Nie wiem dlaczego do M. nie dociera że szczególnie teraz powinien dac mi wsparcie zamiast tworzyc problemy.
powiem ci że ja zauważyłąm ze nasi faceci też czują się inaczej jak zbliża sie termin porodu. Strach, obawa i takie tam różne śmieszne rzeczy ich dopadają i zachowują się zupełnie irracjonalnie. Wydaje mi się że oni tez potrzebują trochę wsparcia i zapewnienia że wszystko będzie dobrze. Ja zauważyłam że jak tak ciągle na wszystko narzekam to mój M zamyka się w sobie jeszcze bardziej. I w takich chwilach ja bym chciała wsparcia ale i on potrzebuje miłego słowa. Dlaczego oni są aż tak skomplikowani
jakoś tak mi zasmakowały. Zaraz trzeba położyć małego. MAm nadzieję że się nie zamulęWróć do „Ciąża, czyli nasze 9 miesięcy”
Użytkownicy przeglądający to forum: Ahrefs [Bot] i 1 gość
