za pępuszek
Mój smok waży już 5800g 
u nas o.k., Kiara wazy juz 4300g i ma 57cm. Nadal ma swoje nocne fazy i marudzi do okolo 2 w nocy, pozniej spi gdzies do 5:00 i znow pomrukuje... no coz, jeszcze kiedys sie wyspie 
tak to jest, jak sie w Polsce nie mieszka, zapomina sie pewnych tradycji 
a jakie macie plany walentynkowe? ja tylko jakies marcepanowe serduszka kupie dla meza, bo on uwielbia marcepan u Was spelniaja sie karuzelki? Pewnie że Cię pamiętamy 
bardzo się o Ciebie martwiłyśmy, gdy zniknęłaś bez słowa. Ale widzę, że Wojtuś ma już 2 miesiące, więc wszystko się dobrze skończyło. Ale kochana, napisz co u Ciebie Śliczna ta Twoja córcia. Widzę, że dużo przeszliście. Ale teraz może być już tylko lepiej Wiem co czułaś, bo sama Boże Narodzenie spędziłam z maleńką w szpitalu bo dopadła ja infekcja dróg oddechowych - przez 7 dni była na antybiotyku, ale na szczęście przeszło. Z tym, że u Ciebie było gorzej, bo w domku masz małego synka. A ja już myślałam, że wszystkie zimowe dzieciaczki są takie niezdyscyplinowane 
Bardzo współczuję, musisz być tym wszystkim wykończona za pępuszek. No i na pewno dasz sobie radę sama, grunt to dobre nastawienie A oto fotka 
bo ona nawet na rękach się nie uspokaja za pępuszek Ja to mam fioła na punkcie wagi Małej. Mam wrażenie, że ona mi chudnie. Nie chce prawie nic jeść, cały czas śpi... Miałam pójść z nią do przychodni skontrolować wagę, ale się rozchorowała, to nie będę ją męczyć. Chodzi mi nawet po głowie zakup wagi dla dzieci 
Wariatka ze mnie Śliczna ta twoja Niunia Dobrze, że już jesteście w komplecie w domku i oby więcej takich rozłąk nie było A co do porządków, to jak też tak mam, ze muszę wszystko po swojemu tak to sama muszę ją zabawiać. My dostaliśmy od mojej siostry taką: http://www.allegro.pl/item908637934_kar ... ka_mk.html Polecam Dobrze, że u Ciebie wszystko w porządku Szybciutko jej się udało Wczoraj trochę Wikusię zaniedbałam przez to pakowanie, biedna prawie cały czas musiała sama siedzieć 
nasza starsza córa też taka była i do dziś taka jest grzeczna 
zostałam cudem uratowana pamiętasz, całą ciąże prawie leżałam i ciągle była zagrożona.. już wiem czemu bo miałam zrosty na macicy i przez to dziecko nie do końca mogło się dobrze rozwijać i wszystko ze mnie ciągło i organizm tego nie wytrzymywał. Przed samym porodem spadły mi płytki krwi do 80, a najniższa nora to 140.. ostatnie tygodnie przed cesarką spędziłam w szpitalu na podtrzymaniu. Ale przetrzymali mnie i urodziłam w 38tyg czułam przed cesarką że coś będzie nie tak.. chciałam nawet napisać testament! ale mój mąż kazał mi się popukać po główie i strasznie się denerwował jak mu takie rzeczy mówiłam. Podczas cesarki dziwnie się czułam, cały czas mi się kręciło w głowie i było mi niedobrze, więc co chwile musieli i coś podawać do żyły przez całą cesarke słyszałam "no ciągle krwawi".. mój lekarz (bo on mi robił cesarke 
lekarz prowadzący ciąże, świetny specjalista) z takim przeraźliwym spokojem mówił że krwawie i krwawie.. pytałam anastezjologa i położnych czy coś się złego dzieje, a wszyscy mi odpowiadali żebym się nie martwiła, że będzie dobrze. Wkońcu nie wytrzymałam i zapytałam z łzami w oczach "czy ja wstanę z tego stołu?" i wtedy nikt mi nic nie odpowiedział tylko zapadła wielka cisza na sali, a anestezjolog siadła koło mnie i zaczęła mnie głaskać po głowie i ręce wtedy zrozumiałam że jest źle i że to koniec.. .że nie zdąrzyłam się pożegnać z córką, mężem... wtedy przetałam już mówić i patrzyłam w sufit i starałam się robić wszystko żeby nie zamknąć oczu (a strasznie mi się chciało spać, już ledwo je trzymałam otwarte) ten moment wywołuje we mnie straszny płacz (teraz już się popłakałam), bo to mógł być mój ostatni moment życia i ciągle mi się to przymina i się zastanawiam co by było gdyby mnie brakło, gdybym odeszła, gdzie bym odeszła? czy jest coś po drugiej stronie? czy bym chociaż "z góry" zobaczyła swoje dziecko? czy może pozostała by taka "pusta czerń" w której byłam jak spałam... nie było nic.. po prostu nic... i z tego dnia zapamiętałam tylko "najbliższe 24 godziny będą decydujące czy pani przeżyje" i usnęłam... bo mnie już nie było... przetoczono mi 10 litrów krwi... (a człowiek ma w sobie 4litry, więc tak jakbym się 2razy wykrwawiła ..)
normalnie popłakałam się jak to przeczytałam. Boże, ile Ty przeszłaś 
Powiem szczerze, że miałam złe przeczucia, jak tak zniknęłaś bez słowa, ale nie przypuszczałam, że mogło się Ci coś takiego przytrafić. Ja się żaliłam, że po porodzie tyle przeszłam, i że przetoczyli mi 4 jednostki krwi , ale teraz widzę, że to było nic w porównaniu do Ciebie. Cieszę, się, że już się czujesz lepiej i że jesteście we czwórkę. Będę trzymać kciuki, by ta torbiel się wchłonęła , by zaoszczędzili Ci dodatkowych problemów i cierpień. Całe szczęście, że trafiłaś na dobrych specjalistów w tym szpitalu, bo gdyby nie to....ehh nawet nie chcę o tym myśleć Wróć do „Noworodki i niemowlęta”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość
