POŻEGNAJMY KRUSZYNKĘ PONTONICZKE!!! [*]

[pontoniczek]

Dziękuję wam dziewczynki. Troszkę lepiej.. momentmi nawet mogę powiedzieć ze pogodziłam sie z tym. Tylko czasem tak pusto, serce nagle zaboli, pojawija się łzy w oczach i niechęć dozycia. Ale ogólniestaram sie sobie z tym radzić, bo wiem, ze moje sloneczko czuwa nad nami i napewno bedzie też opiekowac sie swoim rodzęństwem.. mam nadzieję juz od grudnia

[Małgorzatka]

pontoniczek Jesteś bardzo dzielna... A Maksio na pewno będzie nad Wami czuwał, nad braciszkiem lub siostrzyczką to już chna w 100000000 %

[Paulina446]

[*] [*] [*] tak mi przykro

[Magdalena_82]

pontoniczek, kamień z serca, cieszę się że choć troszkę lepiej się czujesz....
z całego serca trzymam kochana za Ciebie kciuki

[ Dodano: 2007-07-15, 22:12 ]
PISZ do nas dużo i często,

[mal]

pontoniczek, jeszcze dlugo serducho zaboli i lzy pociekna i na pewno twoje malenstwo i czuwa nad wami i bedzie nad swym rodzenstwem..trzymaj sie cieplutko

[NIUTA]

[*][*][*]

[Magdalena_82]

pontoniczek, CO U CIEBIE?
Dawno nie zaglądałaś..

[Małgorzatka]

Kochana Co u Ciebie?

[pontoniczek]

Witam was dziewczynki. Kupe czasu mnie tu nie było.
Zrezygnowałam całkowicie z tt i tego wszystkiego co przypominało mi moje słoneczko.
Nasz synek nie umarł. Widzę go w moim siostrzeńcu. Ma pół roku, rozwija sie idealnie, jest śliczny, kochany. Wiem że maks nad nim czuwa i wiem ze czwa nad nami.
Zyjemy z nadzieją ze pod koniec roku znów będę nosic pod sercem maleństwo. Ale pogodziłam sie z tym co sie stało i już nie płaczę. Cieszę się życiem i tym ze jestem mamą anioła - bo wbrew pozorom to ma swoje dobre strony też.

Dziękuje wam bo bez was nie poradziłabym sobie z tym.
Dziękuję mojemu kochanemu mezowi, który przeszedł ze mną przez to wszystko myślac tylko o mnie
Dziękuję wszystkim którzy okazali mi serce
I dziękuję przede wszystkim tobie synku ze jesteś i ze codziennie dajesz mi poczuć swoją obecność

[Magdalena_82]

Witaj pontoniczek, oj dawno Cię nie było, ale ciesze się ze zajrzałaś do nas .

Nasz synek nie umarł. Widzę go w moim siostrzeńcu. Ma pół roku, rozwija sie idealnie, jest śliczny, kochany. Wiem że maks nad nim czuwa i wiem ze czwa nad nami.
Zyjemy z nadzieją ze pod koniec roku znów będę nosic pod sercem maleństwo. Ale pogodziłam sie z tym co sie stało i już nie płaczę. Cieszę się życiem i tym ze jestem mamą anioła - bo wbrew pozorom to ma swoje dobre strony też.

Cieszę się że jesteś juz na tym etapie, że zaczynasz cieszyć się życiem...
Trzymamy kciuki za całych sił, za ciebie i za maleństwo, które miejmy ndzieje niedługo pojawi się pod twoich serduszkiem