PO STRACIE .... czekam na cud...

[Paulina82]

jenny1983, na pewno tak się stanie

[lulu81]

ja czekałam zawsze, nawet więcej niż zalecali, ale psychicznie nie byłam gotowa

[lidziasc]

czesc..
przeczytalam wczesniej wasze wypowiedzi ale jakos nie mialam odwagi napisac..
jednak nic tak nie pomaga jak rozmowa i pisanie...
pisanie o tym nieszczesciu i ten bol... na ktory nie ma lekarstwa...

[lulu81]

lidziasc, jejuś, nie wiedziałm że też straciłaś Dzidzie
byliśmy razem na lipcowym wąteczku
tak bardzo mi przykro [*]

[Magdalena_82]

lidziasc bardzo miprzykro, pamiętam jak jeszcze niedawno ci gratulowałam

[Paulina82]

lidziasc, (*)(*)(*) dla Twojego Aniołka

[lidziasc]

No niestety taki los...
W grudniu najpierw zabral mi tate a pare dni pozniej fasolke
To byl 10 tydzien.
Lekarze jednak mowili ze to nie stres byl przyczyna poronienia tylko wczesniejsze przeziebienie.Tata zmarl w niedziele wieczorem a w piatek nad ranem zaczelam krwawic i na usg płód juz byl obkurczony i to mogla byc nawet kwestja 2 tyg czyli wtedy gdy bylam przeziebiona.
Ciężko mi bylo podwójnie ale stara sie jakos zyc...
W kwietniu zaczniemy nowe staranka i mam nadzieje ze wszysko bedzie dobrze..

byliśmy razem na lipcowym wąteczku

Wiem kochana...poczatkowo tam zagladalam ale jednak za bardzo boli gdy widze sowaczki i mysle ze pewnie bym juz czula ruchy...

mam nadzieje ze juz niedlugo tez nam sie uda byc razem na jednym wateczku...moze styczniówki???

Wszystkim NAM tego zycze i dziekuje za MILE CIEPLE SLOWA

[Paulina82]

lidziasc, będzie dobrze jest wiele dziewczyn które dotarły do dnia kiedy trzymają swoje kruszynki w ramionach życzę Wam dziewczynki wytrwałości wiary w to że się uda i oczywiście cudnych bobasków nigdy się nie zapomina o dzieciach których już z nami nie ma nosimy je w sercach głęboko i nosić będziemy ale zawsze jest nadzieją że to co zostało nam odebrane może zostać nam oddane wiec głowa do góry wszystko się uda trzeba tylko bardzo tego chcieć i wierzyć.....

[lidziasc]

est nadzieją że to co zostało nam odebrane może zostać nam oddane wiec głowa do góry wszystko się uda trzeba tylko bardzo tego chcieć i wierzyć.....

slicznie to napisalas

[Tweety123]

witam dziewczyny, ja też straciłam moją Kasiunię, w 21 tygodniu..., przyczyną była wada genetyczna i nic się nie dało zrobić, żeby ją uratować, Czekałam z nadzieją, chciałam tylko żeby się urodziła, nie ważne czy zdrowa, ważne by żywa, ale Bóg chciał inaczej, serduszko przestało bić i wywołano mi poród, wspominam go całkiem dobrze, ale później było strasznie i ten czas czekania na następne...
Po 6 miesiącach się udało,
Jestem z Wami Kobiety...