nie czytac o chorobach, nie sluchac, bo mozna zwariowac 
i padam teraz z nóg, film i spać
cos slabo tego swojego namawiasz na remont
Powiem ci, że jak widzę ten bałagan to mam już dość malowania tego jednego pokoju a co dopiero reszty. Na razie chyba na tym zakończymy. Moje starsze dziecko nie chce spać w dzień i przez to chodzi marudna przez drugą połowę dnia i mnie wykańcza. Nie wiem czy ona czy pogoda czy remont męczy mnie najbardziej, ale zauważyłam, że wszystkim nam kończy się cierpliwość.
-
Cortinka230
- Mistrz pióra
- Posty: 426
- Rejestracja: 14 mar 2009, 07:51
Cześc dziewczynki, ależ brakuje mi tych naszych rozmów..
U nas fizycznie ok, a psychicznie, no cóz... minął już ponad tydzień, a tu nadal nic sie nie wyjaśnia... Szukamy w pobliżu jakis domów do wynajęcia, bo okazje się trafiają, ale ciągle nas ktos ubiega, np. ostatnio ludzie wynajęli komuś cały dom z wyposarzeżeniem tylko za to, żeby ktoś sie tym domem zajmował- bez żadnych opłat... Jak człowiek ma pecha to juz po całej linii... Siedzimy narazie u babci i męczą mnie zmienne nastroje, bo raz wierze, że jakoś to sie ułoży a zaraz potem chce mi sie ryczec...
Boję się tego, że kiedy mały przyjdzie na świat to nic na lepsze się nie zmieni w naszej sytuacji i wtedy całkiem sie załamę- narazie jeszcze wierze...
W dodatku mamę mojego Łukasza całkiem sparaliżowało od pasa w dół. Lekarze orzekli zapalenie rdzenia kręgowego i może nie chodzic nawet kilka miesięcy... Moja mama narazie czuje się w miare dobrze i mam nadzieje, że tak pozostanie.
Dobra przestaje Was dręczyc swoimi problemami:) Trzeba się jakoś trzymac- nic innego nie pozostaje.
Juz nie mogę doczekac się mojej poniedziałkowej wizyty- to sa teraz jedyne chwile radości
U nas fizycznie ok, a psychicznie, no cóz... minął już ponad tydzień, a tu nadal nic sie nie wyjaśnia... Szukamy w pobliżu jakis domów do wynajęcia, bo okazje się trafiają, ale ciągle nas ktos ubiega, np. ostatnio ludzie wynajęli komuś cały dom z wyposarzeżeniem tylko za to, żeby ktoś sie tym domem zajmował- bez żadnych opłat... Jak człowiek ma pecha to juz po całej linii... Siedzimy narazie u babci i męczą mnie zmienne nastroje, bo raz wierze, że jakoś to sie ułoży a zaraz potem chce mi sie ryczec...
Boję się tego, że kiedy mały przyjdzie na świat to nic na lepsze się nie zmieni w naszej sytuacji i wtedy całkiem sie załamę- narazie jeszcze wierze...
W dodatku mamę mojego Łukasza całkiem sparaliżowało od pasa w dół. Lekarze orzekli zapalenie rdzenia kręgowego i może nie chodzic nawet kilka miesięcy... Moja mama narazie czuje się w miare dobrze i mam nadzieje, że tak pozostanie.
Dobra przestaje Was dręczyc swoimi problemami:) Trzeba się jakoś trzymac- nic innego nie pozostaje.
Juz nie mogę doczekac się mojej poniedziałkowej wizyty- to sa teraz jedyne chwile radości
-
Cortinka230
- Mistrz pióra
- Posty: 426
- Rejestracja: 14 mar 2009, 07:51
Renia cały czas w to wierze, że tak będzie, ale wiesz do porodu jeszcze tylko 2 miesiące a ostatni miesiąc pasowałoby lezec i nie stresowac się niczym innym, miec juz rozłożone łóżeczko, a tu jak narazie się nie da i trafia mnie szlak- przyszło mi sie tułac w takim stanie...
U babci nie jest najgorzej, ale sami wiecie jak to jest mieszkac u kogoś...
U babci nie jest najgorzej, ale sami wiecie jak to jest mieszkac u kogoś...
Cortinka230, a wy do tej pory nie mieszkaliście z którymiś rodzicami? Bo to ty pisałaś chyba, że chcesz kolejnego psa? Może już się gubię. Na pewno coś wynajmiecie do porodu. Masz jeszcze całe 2 miesiące. A dopiero w ostatnim ci się włączy instynkt gniazda i będziesz miała najwięcej pomysłów na remonty. Głowa do góry!
już moich ramionach, super sen 
Wróć do „Ciąża, czyli nasze 9 miesięcy”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Thomasbulty i 1 gość