smażyłam w kuchni placki ziemniaczane i w pewnym momencie strąciłam z blatu miskę - połowa surowych "placków" wylała się na podlogę; zaklęłam sobie dość siarczyście (k**wa mać) i przyznaję, niezbyt cicho. 3 dni później próbowałam ugotować obiad, ale Radek kręcił się po kuchni (dwie dorosłe osoby się w niej nie wyminą nawet bokiem) i przeszkadzał mi, aż w końcu "udało mu się"
zahaczyć o coś i posypało się z blatu parę rzeczy, w tym miska z ciastem na racuszki. Już otworzyłam buzię, żeby go wreszcie wygonić z kuchni, a synuś mój: mamo, czy chciałaś powiedzieć k**wa mać? 
odpowiedziałam mu zgodnie z prawdą, że nie i ma natychmiast opuścić pomieszczenie, a on wybiegł w podskokach i poinformował o WSZYSTKIM Marzenkę (łącznie z przekleństwem)
Moja młodsza tez mnie zaskoczyła niezłym tekstem.....W kuchni mamy dość wysokie krzesła, przy barku. Majka wdrapując sie na nie uderzyła się w kolano i rzuciła " o ku...wa"! Ja zdziwiona i zdenerwowana, patrze na nią znacząco a ona patrzy na mnie słodkimi oczkami i mówi " miało być ała " 
. Tak mnie rozbroiła że nawet nie mogłam zwrócić jej uwagi, że źle zrobiła. 
