Moje 9 miesięcy!
: 29 sty 2008, 11:33
[center]29 stycznia 2008 roku Wtorek[/center]
Dziś rano znów zerwałam się skoro świt by zjeść porządne śniadanko- w końcu zostanę mamą- po raz drugi myślę i moje myśli kieruję ku śpiącemu obok w naszej małżeńskiej sypialni synkowi. Zaraz potem przebiega mi przez głowę, że już za niegługo będą stało obok siebie dwa łóżeczka, ciekawe jak to wtedy będzie.
Smaruję pierwszą kromkę białego pierczywa- czym ?? oczywiście "Majonezem Kieleckim", mój ciążowy przysmak zarówno w pierwszej ciąży jak i tej obecnej, kładę na niej tłustą wędlinę- zalewam herbatę z domowym sokiem malinowym, włączam telewizor, siadam wygodnie przy stole. Jedząc to moje śniadanie powracam od czasu do czasu myślami do stanu sprzed zafasolkowaniem, kiedy byłam jeszcze tylko z mężem ..Fajnie było, ale teraz jest jeszcze fajniej, cudowniej, wspanialej, bardziej starannej, no może nie w dosłownym tego słowa znaczeniu ale jest coś w tym.
Jak to było? Było to tak... Wojtuś miał 7,5 miesiąca, była niedziela i zaraz wybieraliśmy się na drugi dzień wesela brata jako starostowie. Moja kobieca i matczyna intuicja mówiła mi, mimo 2 wykonanych wcześniej testów niegatywnych, że ktoś mieszka pod moim sercem, ktoś liczy na to, że zaufam temu czemuś co mają tylko kobiet w ciąży. Ogólnie rzecz biorąc miałam tego dnia ochotę na miłe weselne pogawędki przy kieliszku wódeczki, drina lub czegoś takiego- w końcu tylko raz jest się starościnką! No więc mówię do mojego T. "idź do apteki i kup mi test"- przypominając to sobie przywołuje na usta uśmiech promienny niczym słoneczko- T. nie zwróciwczy na moje słowa wiekszej uwagi począł wiązać krawat ... Wstałam, wcisnełam mu pieniążki i wysłam po test ...
Acha ... Wojtuś sie obudził- słyszę płacz dobiegający z sąsiedniego pokoju. Koniec śniadania, koniec ciszy, ale ten mój smyk i tak potrafi mnie obłakawić. Wstaję powoli, moje 96 cm w brzuszku w 23 tygodniu ciąży już daje o sobie znać, kręgoslup też zaczyna łupać ale co tam, matka polka silną kobietą więc dzielnie dreptam po szkraba. Pochlam się nad lóżeczkiem i co widzę, dwoje błyszczących oczu wpatrzonych we mnie, cztery ząbki w usmiechu suszące się na powietrzu... Już się nie mogę doczekać jak zobaczę drugiego szkraba!
... Tomasz kupił test, za pół godziny musimy wyjśc z domu, ja już wymalowana i wystrojona i niepewna swoich uczuć idę do łazienki i robię test. Wychodzę i po 3 minutach proszę T. żeby poszedł i zobaczył czy moje przeczucia są terafne. Dzilenie krocząc wpadł do naszej piaskowej łazienki, po czym wyszedł z miną świadczącą o niezwykłym odkryciu. Pamiętam jak dziś swoje miękkie jak z waty nogi kiedy usłyszałm slowa męża: " Kochanie, będziemy mieć drugie dziecko" Coooooooooo? Nie wierzę, popadam w zadumę, płaczi szloch nad swym nędznym losem matki. Precież to nie możliwe, nie teraz za wcześnie... Z rozmazanym okiem, zasmarkanym nosem przytulam się do ciepłych i silnych ramion Tomcia. Będzie dobrze- powiedział i mnie pocałował- a ja w myślach powtarzałam sobie...Będzie, będzie...
Mały Wojtuś wariuje, ja co chwilka sprawdzam czy czegoś nie ma w buzi i nagle łup... 10:28 rano ..pierwszy tego dnia kopniak od maluszka w brzuszku ... Kiedy był pierwszy raz wogóle...w 14 tc ..mój ginekolog mi nie wierzył, ale ja wiem swoje. To moje dzieciątko mnie kopalo, cudowne uczucie. Znów przysiadam na krześle i patrzę na moje dzecko i podskakujący brzuszek od kopniaków i stwierdzam jak to fajnie być mamą!
[center][scroll]PIERWSZE ZDJĘCIE
MALUSZKA [/scroll] [/center]
6-8 tc
A to brzuszek:
8 tc
[center]PIERWSZE SYMPTOMY CIĄŻY[/center]
Początki drugiej ciąży były piekne i nieupstrykacone częstumi wizytami z kibelku, czułam się tak, jak gdybym nie była w ciąży... Ale wszytsko co dobre szybko się kończy o kiedy nastał 8 tydzien ciąży co rano bigałam dziarsko do klopiczka i robiłam to co musialm ...często robiłam TO też w nocy ...ale dałam radę...bo w 12 tc już nie wiedzialm nic o tej przypadłości.
Idę zrobić sobie kawę póki mały siedzi grzecznie skupiony na grzejniku, na którym powiesilam magnesiki. Parzę kawę- na którą bagatela- nie miałam ciążowego uczulenia i nie wymiotowałm kiedy poczułam jej zapach, chociaż kiedy nosiłam w sobie Wojtulcia to na samo słowo KAWA dostawałam spazmów i lądowałm głową w wiadomym miejscu. Piję kawę, jem ptasie mleczko ... Luzik guzik, normalnie sielanka, aż szok że mogę coś nawet skrobnąc na moim Tik-Taczku, w normalnych okolicznościach nie daję rady, dopiero jak mały śpi to ide na kompa
!
No i po długich naradach z moim ślubnym postanowiłam iśc prywatnie do ginekologa "potwierdzić" ciąże i dowiedzieć się czy wszytsko ok: PIerwsza wizyta- lecz nie pierwsza już jako ciężaróweczka była jednakd nie najfajniejsza otórz:mój gin poinformował mnie, że takie ciąże się nie utrzymują, ża mału odstęp czasowy od pierwszej coąży i porodu, co ja obie myśle...ogólnie byłam załamana... Kicha... No ale się pozbirałam i jest dobrze! Lece do Wojtusia, bo już marudzi ...
Dziś rano znów zerwałam się skoro świt by zjeść porządne śniadanko- w końcu zostanę mamą- po raz drugi myślę i moje myśli kieruję ku śpiącemu obok w naszej małżeńskiej sypialni synkowi. Zaraz potem przebiega mi przez głowę, że już za niegługo będą stało obok siebie dwa łóżeczka, ciekawe jak to wtedy będzie.
Smaruję pierwszą kromkę białego pierczywa- czym ?? oczywiście "Majonezem Kieleckim", mój ciążowy przysmak zarówno w pierwszej ciąży jak i tej obecnej, kładę na niej tłustą wędlinę- zalewam herbatę z domowym sokiem malinowym, włączam telewizor, siadam wygodnie przy stole. Jedząc to moje śniadanie powracam od czasu do czasu myślami do stanu sprzed zafasolkowaniem, kiedy byłam jeszcze tylko z mężem ..Fajnie było, ale teraz jest jeszcze fajniej, cudowniej, wspanialej, bardziej starannej, no może nie w dosłownym tego słowa znaczeniu ale jest coś w tym.
Jak to było? Było to tak... Wojtuś miał 7,5 miesiąca, była niedziela i zaraz wybieraliśmy się na drugi dzień wesela brata jako starostowie. Moja kobieca i matczyna intuicja mówiła mi, mimo 2 wykonanych wcześniej testów niegatywnych, że ktoś mieszka pod moim sercem, ktoś liczy na to, że zaufam temu czemuś co mają tylko kobiet w ciąży. Ogólnie rzecz biorąc miałam tego dnia ochotę na miłe weselne pogawędki przy kieliszku wódeczki, drina lub czegoś takiego- w końcu tylko raz jest się starościnką! No więc mówię do mojego T. "idź do apteki i kup mi test"- przypominając to sobie przywołuje na usta uśmiech promienny niczym słoneczko- T. nie zwróciwczy na moje słowa wiekszej uwagi począł wiązać krawat ... Wstałam, wcisnełam mu pieniążki i wysłam po test ...
Acha ... Wojtuś sie obudził- słyszę płacz dobiegający z sąsiedniego pokoju. Koniec śniadania, koniec ciszy, ale ten mój smyk i tak potrafi mnie obłakawić. Wstaję powoli, moje 96 cm w brzuszku w 23 tygodniu ciąży już daje o sobie znać, kręgoslup też zaczyna łupać ale co tam, matka polka silną kobietą więc dzielnie dreptam po szkraba. Pochlam się nad lóżeczkiem i co widzę, dwoje błyszczących oczu wpatrzonych we mnie, cztery ząbki w usmiechu suszące się na powietrzu... Już się nie mogę doczekać jak zobaczę drugiego szkraba!
... Tomasz kupił test, za pół godziny musimy wyjśc z domu, ja już wymalowana i wystrojona i niepewna swoich uczuć idę do łazienki i robię test. Wychodzę i po 3 minutach proszę T. żeby poszedł i zobaczył czy moje przeczucia są terafne. Dzilenie krocząc wpadł do naszej piaskowej łazienki, po czym wyszedł z miną świadczącą o niezwykłym odkryciu. Pamiętam jak dziś swoje miękkie jak z waty nogi kiedy usłyszałm slowa męża: " Kochanie, będziemy mieć drugie dziecko" Coooooooooo? Nie wierzę, popadam w zadumę, płaczi szloch nad swym nędznym losem matki. Precież to nie możliwe, nie teraz za wcześnie... Z rozmazanym okiem, zasmarkanym nosem przytulam się do ciepłych i silnych ramion Tomcia. Będzie dobrze- powiedział i mnie pocałował- a ja w myślach powtarzałam sobie...Będzie, będzie...
Mały Wojtuś wariuje, ja co chwilka sprawdzam czy czegoś nie ma w buzi i nagle łup... 10:28 rano ..pierwszy tego dnia kopniak od maluszka w brzuszku ... Kiedy był pierwszy raz wogóle...w 14 tc ..mój ginekolog mi nie wierzył, ale ja wiem swoje. To moje dzieciątko mnie kopalo, cudowne uczucie. Znów przysiadam na krześle i patrzę na moje dzecko i podskakujący brzuszek od kopniaków i stwierdzam jak to fajnie być mamą!
[center][scroll]PIERWSZE ZDJĘCIE
MALUSZKA [/scroll] [/center]
6-8 tcA to brzuszek:
8 tc
[center]PIERWSZE SYMPTOMY CIĄŻY[/center]
Początki drugiej ciąży były piekne i nieupstrykacone częstumi wizytami z kibelku, czułam się tak, jak gdybym nie była w ciąży... Ale wszytsko co dobre szybko się kończy o kiedy nastał 8 tydzien ciąży co rano bigałam dziarsko do klopiczka i robiłam to co musialm ...często robiłam TO też w nocy ...ale dałam radę...bo w 12 tc już nie wiedzialm nic o tej przypadłości.
Idę zrobić sobie kawę póki mały siedzi grzecznie skupiony na grzejniku, na którym powiesilam magnesiki. Parzę kawę- na którą bagatela- nie miałam ciążowego uczulenia i nie wymiotowałm kiedy poczułam jej zapach, chociaż kiedy nosiłam w sobie Wojtulcia to na samo słowo KAWA dostawałam spazmów i lądowałm głową w wiadomym miejscu. Piję kawę, jem ptasie mleczko ... Luzik guzik, normalnie sielanka, aż szok że mogę coś nawet skrobnąc na moim Tik-Taczku, w normalnych okolicznościach nie daję rady, dopiero jak mały śpi to ide na kompa
!No i po długich naradach z moim ślubnym postanowiłam iśc prywatnie do ginekologa "potwierdzić" ciąże i dowiedzieć się czy wszytsko ok: PIerwsza wizyta- lecz nie pierwsza już jako ciężaróweczka była jednakd nie najfajniejsza otórz:mój gin poinformował mnie, że takie ciąże się nie utrzymują, ża mału odstęp czasowy od pierwszej coąży i porodu, co ja obie myśle...ogólnie byłam załamana... Kicha... No ale się pozbirałam i jest dobrze! Lece do Wojtusia, bo już marudzi ...
Czasami czuję się nieatrakcyjna ... Czy ja wrócę kiedyś do formy?? Ej, co ja gadam, pewnie, będę karmić piersią i znów laska będę ... Mam nadzieje. Ogolnie to złapałam doła i na nic nie mam ochoty. Mam hormonalne zmiany nastroju. O!! Tata usypia straszego smyka a młodszy właśnie najprawdopodobniej się obudził, bo szturcha mnie od środka...smakowało Ci leczo mój maly? Chyba tak skoro w tak niedługim czasie po zjedzeniu przez mnie obiadu zaczynasz brykać. Dziś czuję się dobrze, ogólnie nie narzekam jak na razie... no tylko częsztsze siusiu w dzien i w nocy daje mi o sobie znać ... Ide na ciacho..może to pozwoli mi się wyluzować..
Mały spał jeszcze przez godzinkę czasu więc ja sobie wszytsko spokojnie porobiłam. 
Pranko, sprzątanko i prasowanko...i pogoń na macem w chodziku. Mam nadzieje, że od noszenia Wojtasia na rękach nic smykowi się nie stanie. Jem pokornie zalecone przez lekarza witaminy i staram się wypoczywac w miarę możliwości- czyli śpi w nocy ..ahah ...no śpię w nocy bo w dzien nie ma kiedy chociaż czasami padam na pyszczek. 
trochę telnu dobzre mi zrobiło. Ale coraz ciężej mi się chodzi ... płaszczyka już jakoś ciężko dopiąć. Frajdę sprawa mi myśl, że za dwa miesiące przy sprzyjającej pogodzie wyjdę na polko w obcisłej bluzce i pokażę swiatu swój cudny brzuś...przy pierwszej ciąży była zima i nikt mojego brzucholka nie widział pod zimowa grubą kurtą...
Chlerne babsko ze mnie, uparłam się i finito