Aga26 no to super, że wszystko się udało!!!
A co do ożywienia dyskusji...Mój życiowy partner....jest ok, chociaż są dni, że zastanawiam się, skąd ja go wytrzasnęłam????no ale jest, znałam go prawie 5lat przed ślubem, więc wiedziały gały co brały...Ogólnie jest dobrze, bo się rozumiemy, ale czasem badzo mnie rozczarowuje. szczególnie teraz, jak się pojawiła Hania. Inaczej troszkę sobie to wyobrażałam. Myślałam, że więcej będzie z nami, chętniej i w ogóle. Ale faceci są z innej bajki...Zressztą z tego co czytam, to on i tak się zajmuje małą więcej niż niektórzy. Ale mi to nie zawsze wystarcza...
taka baba ze mnie wymagająca, hehehe....
W sobie? zmienić??? no właśnie to- czepialstwo! nadpobudliwość i nadwrażliwość...niewiarę we własne siły, niską samoocenę...uczciwość, przez którą nie mam prawdziwych przyjaciół, bo w tych czasach są tylko "interesowni" znajomi, a ja tak nie umiem...A...dużo rzeczy by się znalazło..
A co do ożywienia dyskusji...Mój życiowy partner....jest ok, chociaż są dni, że zastanawiam się, skąd ja go wytrzasnęłam????no ale jest, znałam go prawie 5lat przed ślubem, więc wiedziały gały co brały...Ogólnie jest dobrze, bo się rozumiemy, ale czasem badzo mnie rozczarowuje. szczególnie teraz, jak się pojawiła Hania. Inaczej troszkę sobie to wyobrażałam. Myślałam, że więcej będzie z nami, chętniej i w ogóle. Ale faceci są z innej bajki...Zressztą z tego co czytam, to on i tak się zajmuje małą więcej niż niektórzy. Ale mi to nie zawsze wystarcza...
taka baba ze mnie wymagająca, hehehe....
W sobie? zmienić??? no właśnie to- czepialstwo! nadpobudliwość i nadwrażliwość...niewiarę we własne siły, niską samoocenę...uczciwość, przez którą nie mam prawdziwych przyjaciół, bo w tych czasach są tylko "interesowni" znajomi, a ja tak nie umiem...A...dużo rzeczy by się znalazło..
zborra, czasem też się zastanawiam skąd ja tego mojego faceta wytrzasnęlam. A jesteśmy ze sobą dość długo bo prawie 9 lat. W pażdzierniku zeszłego roku wzięliśmy ślub (narazie tylko cywilny). Czasami jest kochany, taki miś do poprzytulania 
a czasami mam go serdecznie dość. Co do opieki nad dzieciątkiem to kąpie maleńką, czasami ją przewinie, ogólnie potrafi się nią zająć. Denerwuje mnie tylko czasami jak np. mówi mi jak przebierać dziecko (a sam może dwa razy przebrał) albo jak Emi płacze to on wychodzi do innego pokoju bo mówi że nie może słuchać jak dziecko płacze bo mu jest jej strasznie żal.
A co mnie denerwuje w samej sobie ? Czasami jestem upierdliwa na maxa. Lubię zawsze postawić na swoim i nie nawidzę przyznawać się do błędu
No ale najbardziej to denerwuje mnie mój tyłek, który nie wrócił do normy po porodzie, nie mówiąc o brzuchu, który wygląda okropnie 
Ale spojrzenie mojej córeczki wynagradza mi wszystko
zborra, wszystkiego najlepszego dla Hanusi z okazji ukończenia 3 miesiąca
a czasami mam go serdecznie dość. Co do opieki nad dzieciątkiem to kąpie maleńką, czasami ją przewinie, ogólnie potrafi się nią zająć. Denerwuje mnie tylko czasami jak np. mówi mi jak przebierać dziecko (a sam może dwa razy przebrał) albo jak Emi płacze to on wychodzi do innego pokoju bo mówi że nie może słuchać jak dziecko płacze bo mu jest jej strasznie żal.
A co mnie denerwuje w samej sobie ? Czasami jestem upierdliwa na maxa. Lubię zawsze postawić na swoim i nie nawidzę przyznawać się do błędu
No ale najbardziej to denerwuje mnie mój tyłek, który nie wrócił do normy po porodzie, nie mówiąc o brzuchu, który wygląda okropnie
Ale spojrzenie mojej córeczki wynagradza mi wszystko
zborra, wszystkiego najlepszego dla Hanusi z okazji ukończenia 3 miesiąca
ja na mojego nie mogę narzekać. Czasami zastanawiam się jakim cudem tak dobrze się dobraliśmy. Poznałam Mariusza w akademiku. Mieszkaliśmy przez ścianę. Po pół roku mijania się na kortyarzu stwierdziliśmy że nie możemy bez siebie żyć. Mariusz momentalnie się do mnie wprowadził. i tak mieszkamy razem już 3,5roku. W lutym tego roku wzięliśmy cywilny ślub a 22 września będzie kościelny. Alą mariusz opiekuje sie rewelacyjnie. Jak tyko przychodzi z pracy to ja nie mam co przy dziecku robić. On przewinie, przebierze i poda do karmienia, a potem mała beka na jego ramieniu. W nocy jeżeli ALa się obudzi to wstanie. Wieczorne kąpiele robimy na zmianę raz ja raz on, ale wycieranie i czesanie to już jego rytuał.
Zmienić w sobie chyba bym nic nie chciała. Był okres w moim życiu że wogóle nie akceptowałam siebie. Teraz już jest ok. w końcu zaakceptowałam siebie taka jaką jestem. Mimo że dużo mi brakuje, wiem że dla mojego męża i mojej córci zawsze będę najpiękniejszą osobą na świecie
[ Dodano: 2007-08-08, 08:58 ]
przeraża mnie tylko jedna rzecz......mianowicie że za trzy tygodnie stuknie mi ćwierć wieku. Chba od tych urodzin przestanę je świętować.
Zmienić w sobie chyba bym nic nie chciała. Był okres w moim życiu że wogóle nie akceptowałam siebie. Teraz już jest ok. w końcu zaakceptowałam siebie taka jaką jestem. Mimo że dużo mi brakuje, wiem że dla mojego męża i mojej córci zawsze będę najpiękniejszą osobą na świecie
[ Dodano: 2007-08-08, 08:58 ]
przeraża mnie tylko jedna rzecz......mianowicie że za trzy tygodnie stuknie mi ćwierć wieku. Chba od tych urodzin przestanę je świętować.
Ewcik pisze:przeraża mnie tylko jedna rzecz......mianowicie że za trzy tygodnie stuknie mi ćwierć wieku. Chba od tych urodzin przestanę je świętować.
ja jakos przezylam moja cwiare spokojnie ale teraz juz bedzie z gorki
do 50tki niedaleko 
a co do mojego faceta??? mmm znalismy sie przed slubem prawie 6 lat takze tak jak u zborry widzialy galy co braly
mam czasami takie momenty ze najlepiej to zostawilabym go... i poszla gdzies...
ale pozniej sobie mysle ze nie potrafilabym bez niego zyc
najbardziej obawiam sie jak on bedzie sie zachowywal przy dziecku...nigdy nie mial doczynienia z malenstwem...najmladsza ktora trzymal na kolanach miala dwa latka a to juz inna bajka
ale wiem ze on rownie mocno jak ja chce maluszka...
pierwszy raz w zyciu widzialam lzy w jego oczach w szpitalu jak mu powiedzialam ze starcilismy nasze malenstwo
wtedy tez mi sie oswiadczyl i powiedzial ze chce ze mna byc do konca zycia
i tak sobie jestesmy juz malzenstwem poltora roku
i mocno pracujemy nad maluszkiem
a co bym w sobie zmienila??? wyglad juz polubilam chociaz przez ostatnie pare lat przybylo mi z 15kg jak nie wiecej
z zachowania??? chyba powinnam sie mnie czepiac meza...ze za duzo pracuje,ze siedzi przed kompem...
a poza tym jestem strasznie nerwowa i byle blahostka a ja rycze
a... i maz mowi ze jestem materialistka
ale to nie prawda... poprostu sa czasy ze mam duzo wydatkow a skad mam wziac kase jak nie od niego leona, mój Mariusz nigdy nie miał dziecka na rękach, a teraz zajmuje się małą rewelacyjnie. Tu niektórych facetów przychodzi instynktownie. Dużo pomogła mu w tym szkoła rodzenia. Jak byłam chora zaraz po powrocie do domu po porodzie, to Mariusz rewelacyjnie zajmował się malenką. Miała tylko 2 tygodnie. Nawet ja się bałam, a on twardo ubierał, przewijał i tulił jak płakała. A ja półprzytomna w łóżku leżałam.
leona, ja musiałam liczyć tylko na siebie i swojego męża. Mama i teściowa chociaż chciałyby pomóc to nie mogły. Mieszkają ponad 120km ode mnie więc na jeden dzień nie opłaca się przyjeżdżać a na dłużej nie wchodziło w rachubę bo nie było by gdzie spać. Po jakiś 3 tygodniach Mariusz wywiózł mnie do moich rodziców, bo on musiał nas przeprowadzić do nowego mieszkania, a ja nie mogłam się ruszać z powodu choroby
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Google [Bot] i 1 gość