Gosia piękne sny, ale raczej nic z tego, jak na razie to ja jestem padnięta przy Mateuszku bo tylko ja się nim zajmuję nawet doszło do tego że nie poznaje swojego ojca...a tak w ogóle to nie potrafię dotrzeć do swojego męża, proszę go od jakiś 3 tyg o zamontowanie żyrandolu w pokoju MAteuszka i nie mogę sie doprosić, dla niego najważniejsze są mecze i nie ważne czy piłka nożna, ręczna siatkowa, jeśli jest coś ze sportu do oglądanie w tv to on to będzie oglądać, nie tak wyobrażałam sobie macieżyństwo, wszystko dla niego stanowi problem, nawet głupie wyjście z dzieckiem na 15 min na spacer... i nie wiem jak mam go ignorować bo robię to już jakieś 2 mies, przy dziecku wszystko sama... w domu też sama wszystko robię, wiecie jak wygląda mój dzień??? rano wstaję zależy o której się Mateuszek obudzi... kładę go na macie bawię się z nim, potem kawa, prasowanie, pranie, sprzątanie, przygotowanie rzeczy na obiad, gotowanie, zmywanie, i oczywiście między czasie Mateuszek i tak schodzi mi do jakiejś 18 potem zabawa z Mateuszkiem, kąpiel jesgo usypianie, kąpiel moja i spać, w nocy to ja tylko do niego wstaję...i znów nadchodzi ranek....może pomyslicie że przesadzam ale ja sprzątam po wszystkich w domu tj teściach szwagrze męzu czasem wnuczce teściów i gotuję też dla wszystkich jestem wykończona i fizyczniwe i psychiczniwe, od tyg jeszcze ćwiczxę żeby wrócić do figury sprzed
bo spotykałam się z docinkami ze strony i męża i szwagra i teścia że jestem gruba i celulit na nonono... nie mam czasu dla siebie tak w 100 % bo nawet jeśli klikam tu z Wami i T jestg w domu to gdy Mateuszek zapłacze to słyszę "nie slyszysz że dziecko płacze??" i ja wtedy do Mateuszka...dlaczego nikt mnie nie wyręcza??? o wszystko sie muszę prosić???i nawet wtedy nie jest to robione???czasem chciałabym sobie zrobić wolne od macieżyństwa....a co do drugiej
to nie wiem wtedy miałabym dwoje dzieci na karku a to jednak wymaga o wiele więcej niż teraz...ale się wywnętrzniłam...przepraszam ale nie mam nikogo komu mogę się zwierzyć...jest mi tak strasznie źle...
a i dziękuję za życzenia dla mojego synka, chyba jedynego faceta którego tak naprawdę kocham...
to nie wiem...Ale jak już...to trzeba by zadbać o anty...a ja jakoś wkładki nie, tablety?też nie bałdzo...bo jakoś się czuję po nich dziwnie...no i co?
no i taka miła...zaprasza nas do siebie... 
ok, na razie się pożegnam bo nie wiem czy uda się wejść!pa!
cudny dzien sie zapowiada, macie jakies plany na popołudnie, moze podpowiecie, co mozna robić w piekne, niedzielne popołudnie...???
ale juz tak nie panikuje...bo ona dalej pogodna i oznak chorobowych brak.....wieczorem mniej ulewala...na urodzinach dusza towarzystwa-usmiechy do wszystkich 
......no a dzis juz 3 racy cyckala i nie ulala ani razu!!!! 
