Wiesz, że wolałabym jej nie mieć, prawda...?Co do samowystarczalności- oczywiście masz rację
Wal śmiało... Jakby był korek w mieście, przesiądź się na tramwajz Bydgoszczy do Poznania już niedaleko, przyjadę Cię wspomóc
-
Karolina2411
- Wodzu
- Posty: 11334
- Rejestracja: 25 sie 2008, 08:24
-
Karolina2411
- Wodzu
- Posty: 11334
- Rejestracja: 25 sie 2008, 08:24
heeej z rana 
położyłam się wczoraj wcześniej a i tak jak budzik zadzwonł to miałam ochotę go unicestwić
tosia, co do porodu... ja miałam cholernie ciężki poród, z zanikającym tętnem u dziecka, z utratą przytomności przeze mnie, skończył się łamaniem obojczyka u młodego i moimi poturbowanymi żebrami... nic, co by opisywać z większą ilością szczegółów.... ale... pomimo wszystko były to piękne chwile... potem mi położna powiedziała, że ani razu nie krzyknęłam, że tylko trochę sapałam, a wszyscy się dziwili, że przy takim obrocie sprawy nie słyszy mnie pół szpitala... a to za sprawą innej położnej, która mi powiedziała, żeby się wsłuchać w siebie... bo to jest piękne, jak wszystko się dzieje... i tak było... zresztą, bolało, jak cholera, nie ma co ściemniać, ale o tym bólu zaraz zapomnisz... zobaczysz te maleństwo, które zacznie płakać i jak Ci położą na piersi to już o całym świecie zapomnisz...
Karola, masz rację z tym proszeniem o pomoc... ja miałam taki problem, bo nie potrafiłam... szczególnie to się odbiło na Krzyśku, bo po 6 latach bycia samotną matką naprawdę uważałam, że facet jest tylko do jednego i tylko na chwilę... a się uczepił cholernik i ciągle jest... i pozwoliłam się przekonać, że jest mnóstwo rzeczy, które on może zrobić za mnie... ale Tosia, Kochana... wszystko przed Tob, może teraz jest ciężko i przydałby się już, ale możesz Pana małymi, drobnymi kroczkami wciągnąć do pomocy... a niedługo będziesz miała dodatkowy argument...
Karola, Tosia noo, tak się zagadałam, że zapomniałam o kawę poposić i tak klepię te literki o suchym pysku
położyłam się wczoraj wcześniej a i tak jak budzik zadzwonł to miałam ochotę go unicestwić
tosia, co do porodu... ja miałam cholernie ciężki poród, z zanikającym tętnem u dziecka, z utratą przytomności przeze mnie, skończył się łamaniem obojczyka u młodego i moimi poturbowanymi żebrami... nic, co by opisywać z większą ilością szczegółów.... ale... pomimo wszystko były to piękne chwile... potem mi położna powiedziała, że ani razu nie krzyknęłam, że tylko trochę sapałam, a wszyscy się dziwili, że przy takim obrocie sprawy nie słyszy mnie pół szpitala... a to za sprawą innej położnej, która mi powiedziała, żeby się wsłuchać w siebie... bo to jest piękne, jak wszystko się dzieje... i tak było... zresztą, bolało, jak cholera, nie ma co ściemniać, ale o tym bólu zaraz zapomnisz... zobaczysz te maleństwo, które zacznie płakać i jak Ci położą na piersi to już o całym świecie zapomnisz...
Karola, masz rację z tym proszeniem o pomoc... ja miałam taki problem, bo nie potrafiłam... szczególnie to się odbiło na Krzyśku, bo po 6 latach bycia samotną matką naprawdę uważałam, że facet jest tylko do jednego i tylko na chwilę... a się uczepił cholernik
i ciągle jest... i pozwoliłam się przekonać, że jest mnóstwo rzeczy, które on może zrobić za mnie... ale Tosia, Kochana... wszystko przed Tob, może teraz jest ciężko i przydałby się już, ale możesz Pana małymi, drobnymi kroczkami wciągnąć do pomocy... a niedługo będziesz miała dodatkowy argument... Karola, Tosia noo, tak się zagadałam, że zapomniałam o kawę poposić i tak klepię te literki o suchym pysku
oo, thankschodz kochana Anakekawusia cieplutka dla Ciebie
już mi lepiej....ja dziś mam w planach byczenie się i pakowanie prezentów, bo Młody jutro ostatni dzionek do szkoły i mogę spokojnie rozłożyć się ze wszystkim na stole..
poza tym listę robię na jutrzejsze zakupy noo i odganiam Chłopa co jakis czas od kompa, żeby postukać do Was -
Karolina2411
- Wodzu
- Posty: 11334
- Rejestracja: 25 sie 2008, 08:24
Właśnie, ja też tak tu siedzę i myśl tylko o kawce łykam, zamiast do kuchni iść... Ech, dawaj Tosia kawusię...
Nie zakładajcie z góry niepowodzenia...
I to jest właśnie błąd... Robisz wszystko sama dla świętego spokoju, żeby było natychmiast zrobione... Zbuntuj się, powiedz sobie samej DOŚĆ i proś, proś, wymagaj... Ale przy tym czekaj... Nie zrobi od razu? Poproś jeszcze raz... Nie działa...? Stanowczo powiedz i pokaż palcem co jest do zrobienia... Ale nie rezygnuj... Potrzeba będzie wiele samozaparcia, ale uwierz, w końcu mąż będzie miał dość i również dla świętego spokoju zrobi o co prosisz... To jego działanie dla świętego spokoju jakiś czas potrwa, ale któregoś dnia zrobi coś nie dlatego, że chce odbębnić swoje, tylko dlatego, że opamięta się i zrobi to dla Ciebie, żeby Tobie było miło...tez bylam samowystarczalna i niestety nadal musze byc bo jak iles czasu czekam na to zeby cos zrobil to szlag mnie trafia i robie sama.
Nie zakładajcie z góry niepowodzenia...
Myślę sobie że narodziny Maluszka będą dobrym powodem do wprowadzenia zmian
[ Dodano: 2008-12-18, 09:39 ]
Jak się mnie ktoś jeszcze zapyta kiedy rodzę to jak Boga kocham pałką przez łeb żdzielę- NIE WIEM!!!!!! Bo i skąd.Wrrrr SMSy, telefony, wiadomości na maila, gg, nk: "To co kiedy rodzisz?" Wiem że każdy z sympatii pyta ale ile można...???
[ Dodano: 2008-12-18, 09:39 ]
Jak się mnie ktoś jeszcze zapyta kiedy rodzę to jak Boga kocham pałką przez łeb żdzielę- NIE WIEM!!!!!! Bo i skąd.Wrrrr SMSy, telefony, wiadomości na maila, gg, nk: "To co kiedy rodzisz?" Wiem że każdy z sympatii pyta ale ile można...???
Wróć do „Ciąża, czyli nasze 9 miesięcy”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Ahrefs [Bot], Google [Bot] i 1 gość