-
22540MONIKA
- Wodzu
- Posty: 11813
- Rejestracja: 27 mar 2007, 21:45
-
fortunata_fofa
- Mistrzu dwa tysiace!
- Posty: 2033
- Rejestracja: 16 kwie 2007, 16:53
Chętnie ale ja nie wiem jak sie zabrać za te zdjęcia żeby na fotosik wrzucić 
.Mała ma nieskonczony kącik bo nie wiedziałam jaka płeć więc muszę dokupić lampkę taka dziewczęcą i taki przybornik na scianę z materiału ale to czekam na jakąś extra kasę bo troszke kosztuje a jak dzisiaj dostane pieniążki to 400 zł idzie na rate za samochód a mąż w tym miesiacu jeszcze wypąłty nie dostanie.Mogliby mi podatek oddać to bym kupiła tą ozdobe na ścianę bo mi sie strasznie podoba.
.Mała ma nieskonczony kącik bo nie wiedziałam jaka płeć więc muszę dokupić lampkę taka dziewczęcą i taki przybornik na scianę z materiału ale to czekam na jakąś extra kasę bo troszke kosztuje a jak dzisiaj dostane pieniążki to 400 zł idzie na rate za samochód a mąż w tym miesiacu jeszcze wypąłty nie dostanie.Mogliby mi podatek oddać to bym kupiła tą ozdobe na ścianę bo mi sie strasznie podoba.ja tez miałam taki przybornik kupowac , pozniej miałam pomysł na naklejki na sciane takie specjalne .......a teraz padło na zdjecia .......zaraz jak sie mała urodzi zrobimy zdjecia stópek , rączek, portret małej i powiesimy w antyramach wszystko czarno -białeto bym kupiła tą ozdobe na ścianę bo mi sie strasznie podoba.
-
fortunata_fofa
- Mistrzu dwa tysiace!
- Posty: 2033
- Rejestracja: 16 kwie 2007, 16:53
My planujemy wielkie zdjęcie małej na drzwiach powiesić.
[ Dodano: 2009-05-08, 11:03 ]
http://www.leroymerlin.pl/mpng2-front/p ... 1225439298 taką bym chciała bo nam idelanie kolorystycznie do ścian pasuje.
[ Dodano: 2009-05-08, 11:05 ]
W sklepie dużo droższe te ozdoby były.Może potaniały?Bo oglądałam za 70 zł.
[ Dodano: 2009-05-08, 11:03 ]
http://www.leroymerlin.pl/mpng2-front/p ... 1225439298 taką bym chciała bo nam idelanie kolorystycznie do ścian pasuje.
[ Dodano: 2009-05-08, 11:05 ]
W sklepie dużo droższe te ozdoby były.Może potaniały?Bo oglądałam za 70 zł.
dziewczynki tak w telegraficznym skrocie jak obiecalam pisze jak to ze mna bylo 
Zglosilam sie do szpitala tak jak bylo w planie i od razu zostal mi wyznaczony termin rozwiazania na 5 maja ale nie doczekalam terminu :) 3 maja o 5 nad ranem zaczely sie delikatne skurcze w dole brzucha z czestotliwoscia co 8 minut i tak bylo do 8 rano...Pozniej skurcze zaczely sie powtarzac co 5 minut ale rowniez nie byly strasznie bolesne ale zglosilam lekarzowi ktory mnie zaraz zbadal i stwierdzil ze jak na razie sie nic nie dzieje i dal mi czopki "prawdy" po ktorych mogly bole albo ustapic albo sie nasilic...zostalam rowniez podlaczona pod ktg i tak sobie lezalam czekajac na rozwoj sytuacji :) ok 10 wszytsko zaczelo sie nasilac i skurcze powtarzaly sie juz co 2 minuty i wtedy nastapilo kolejne badanie gdzie okazalo sie ze mam rozwarcie na 4 cm i zapadla decyzja o cieciu...Dalej juz byly przygotowania... kroplowki cewnik itp do tego doszly coraz silniejsze skurcze i ogromny stres...Gdy wjezdzalam na sale operacyjna trzeslam sie jak galareta...Pani anestazjolog zrobila zastrzyk w kregoslup i jak za dotknieciem czarodziejskiej rozdzki bol minal a moje nogi zrobily sie strasznie ciezkie...bylam juz spokojna bo wiedzialam ze za chwile bede najszczesliwsza kobieta na swiecie...nastapilo ciecie ( wszytsko widzialam w lapie) i doslownie po chwili usyszalam placz synka...To bylo cos niesamowitego i nawet teraz gdy to pisze mam lzy w oczach...to bylo cos niesamowitego i ten moment zapamietam do konca zycia!!! Pozniej moglam na chwilke przytulic synka i w inkubatorku wyjechal z sali a ja bylam zszywana...Adas dostal 10 punktow w skali apgar mierzyl 58 cm i wazyl 3840 :)!!! Na sali pooperacyjnej musialam spedzic 20 godzin i to byly najdluzsze godziny w moim zyciu bo bez synka...Po tym czasie jednak zwiezli mnie juz na oddzial noworodkow gdzie moglam wstac i zajac sie swoim skarbem...Pierwsze wstanie to byl koszmar bol niesamowity ale pozniej juz bylo coraz lepiej...Adas byl juz ze mna...Slodziak z niego niesamowilty i istny aniolek wisi tylko na cycku i spi :)
mysle ze od poniedzialku bede czesciej zagladala bo teraz musze nacieszyc sie zarowno synkiem jak i mezem ktory ma kilka dni urlopu
Zglosilam sie do szpitala tak jak bylo w planie i od razu zostal mi wyznaczony termin rozwiazania na 5 maja ale nie doczekalam terminu :) 3 maja o 5 nad ranem zaczely sie delikatne skurcze w dole brzucha z czestotliwoscia co 8 minut i tak bylo do 8 rano...Pozniej skurcze zaczely sie powtarzac co 5 minut ale rowniez nie byly strasznie bolesne ale zglosilam lekarzowi ktory mnie zaraz zbadal i stwierdzil ze jak na razie sie nic nie dzieje i dal mi czopki "prawdy" po ktorych mogly bole albo ustapic albo sie nasilic...zostalam rowniez podlaczona pod ktg i tak sobie lezalam czekajac na rozwoj sytuacji :) ok 10 wszytsko zaczelo sie nasilac i skurcze powtarzaly sie juz co 2 minuty i wtedy nastapilo kolejne badanie gdzie okazalo sie ze mam rozwarcie na 4 cm i zapadla decyzja o cieciu...Dalej juz byly przygotowania... kroplowki cewnik itp do tego doszly coraz silniejsze skurcze i ogromny stres...Gdy wjezdzalam na sale operacyjna trzeslam sie jak galareta...Pani anestazjolog zrobila zastrzyk w kregoslup i jak za dotknieciem czarodziejskiej rozdzki bol minal a moje nogi zrobily sie strasznie ciezkie...bylam juz spokojna bo wiedzialam ze za chwile bede najszczesliwsza kobieta na swiecie...nastapilo ciecie ( wszytsko widzialam w lapie) i doslownie po chwili usyszalam placz synka...To bylo cos niesamowitego i nawet teraz gdy to pisze mam lzy w oczach...to bylo cos niesamowitego i ten moment zapamietam do konca zycia!!! Pozniej moglam na chwilke przytulic synka i w inkubatorku wyjechal z sali a ja bylam zszywana...Adas dostal 10 punktow w skali apgar mierzyl 58 cm i wazyl 3840 :)!!! Na sali pooperacyjnej musialam spedzic 20 godzin i to byly najdluzsze godziny w moim zyciu bo bez synka...Po tym czasie jednak zwiezli mnie juz na oddzial noworodkow gdzie moglam wstac i zajac sie swoim skarbem...Pierwsze wstanie to byl koszmar bol niesamowity ale pozniej juz bylo coraz lepiej...Adas byl juz ze mna...Slodziak z niego niesamowilty i istny aniolek wisi tylko na cycku i spi :)
mysle ze od poniedzialku bede czesciej zagladala bo teraz musze nacieszyc sie zarowno synkiem jak i mezem ktory ma kilka dni urlopu
Wróć do „Ciąża, czyli nasze 9 miesięcy”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość