ja Baran jestem co tez widaćLEW ze mnie to walczę - do tego cieżarna LWICA -
ale dzięki temu walczę o swoje i daje sobie rade samatu na forum bywają zaciekłe dyskusje, ale to dobrze
byłoby nudnoa moze jednak taka dyskusja zmusi kogoś do przemyślenia paru spraw
jeśli chociaż jedna osoba przemyśli coś to dyskusje nie uwazam za zmarnowaną
wowwww... śledziłam wasze wypowiedzi i przyznam szczerze że już dawno nie było tak gorąco 
Ja w sumie za wiele nie mogę się wypowiedzieć, bo ślub wzięłam z facetem swojego życia w 2004 roku po 7 latach chodzenia ze sobą, a w 2007 roku Martynka pojawiła się na świecie.
Pamiętam że kiedyś już był poruszany temat przez dziewczynę małoletnią, że pragnie dziecka gdyż chce mieć kogoś kogo będzie mogła kochać.. i w tamtej sytuacji faktycznie byłam na nie... ale w tej.
Agateczko jeżeli faktycznie to przemyślana decyzja i kochasz swojego partnera a on ciebie to życzę dużo szczęścia i szczęśliwego rozwiązania. Tylko pamiętaj że dla utrzymania związku sama miłość nie wystarczy, na pewno pojawią się sprzeczni nieporozumienia... bo to normalne - takie życie... a gdy przyjdzie dziecko to też może się okazać że nie jest tak kolorowo...
Ze szkoły nie rezygnuj, w sumie zawsze możesz wrócić ale z biegiem czasu po prostu może ci się nie chcieć. Jeżeli nie chcesz robić tego dla siebie zrób to dla dziecka... wyobraź sobie sytuację jak zapisujesz dziecko do przedszkola, szkoły a tam ma wpisane że mama ma wykształcenie podstawowe czy gimnazjalne... a dzieci potrafię być okrutne dla swoich rówieśników
Ja w sumie za wiele nie mogę się wypowiedzieć, bo ślub wzięłam z facetem swojego życia w 2004 roku po 7 latach chodzenia ze sobą, a w 2007 roku Martynka pojawiła się na świecie.
Pamiętam że kiedyś już był poruszany temat przez dziewczynę małoletnią, że pragnie dziecka gdyż chce mieć kogoś kogo będzie mogła kochać.. i w tamtej sytuacji faktycznie byłam na nie... ale w tej.
Agateczko jeżeli faktycznie to przemyślana decyzja i kochasz swojego partnera a on ciebie to życzę dużo szczęścia i szczęśliwego rozwiązania. Tylko pamiętaj że dla utrzymania związku sama miłość nie wystarczy, na pewno pojawią się sprzeczni nieporozumienia... bo to normalne - takie życie... a gdy przyjdzie dziecko to też może się okazać że nie jest tak kolorowo...
Ze szkoły nie rezygnuj, w sumie zawsze możesz wrócić ale z biegiem czasu po prostu może ci się nie chcieć. Jeżeli nie chcesz robić tego dla siebie zrób to dla dziecka... wyobraź sobie sytuację jak zapisujesz dziecko do przedszkola, szkoły a tam ma wpisane że mama ma wykształcenie podstawowe czy gimnazjalne... a dzieci potrafię być okrutne dla swoich rówieśników
-
Małgorzatka
- Cyber rusałka
- Posty: 7230
- Rejestracja: 08 mar 2007, 12:27
To jest pewne. Mam nadzieję że uda Wam się w tych kwestiach dogadywać, ale zmęczenie problemy finansowe to jak się na siebie nakłada to powstaje mieszanka wybuchowa.na pewno pojawią się sprzeczni nieporozumienia... bo to normalne - takie życie... a gdy przyjdzie dziecko to też może się okazać że nie jest tak kolorowo...
Szkoła jest bardzo ważna. Ja mimo ciaży nie zrezygnowałam z niej (miałam 19 lat jak rodziłam 18 jak zaszłam). Pracę dyplomową broniłam z brzuszkiem (9 miesiąc) na maturę poszłam dostając przepustkę ze szpitala, bo była ona 4 dni po moim porodzie. A od października zaczęlam studia które też skończyłam.
Powiem tak teraz mam 4 miesięczną Hanię, w lutym stuknie mi 29 lat i dopiero teraz w pełni doceniam macierzyństwo i cieszę się z niego tak jak trzeba. Jak miałam 19 lat to kochałam małą ponad zycie, opiekowałam się nią najlepiej jak mogłam, w dodatku sama bo facet po pewnym czasie stwierdził, że on nie jest gotowy do tej roli mimo iż był 5 lat odemnie starszy. Z perspektywy czasu widzę ogromną różnicę między młodym macierzyństwem a ciut starszym.
Agateczko wieżę że dasz radę i będzie ok. Ale tak na serio to szkoda mi Twojego młodego wieku i tego co tracisz, bo już nigdy nie będzie tak jak przed urodzeniem bobaska.
jak to się mówi nie ma co płakać nad rozlanym mlekiemAle co ja mam plakac i sie zalamywac ze nie bedzie jak kiedys ze mnie ominie sporo rzeczy wiem i sie z tym pogodzilam
ale nie wiem może się mylę, może nie doczytałam... ale ty chciałaś mieć już dziecko, czy po prostu wpadka? Z tego co pisałaś masz oparcie w rodzicach, a to naprawdę bardzo ważne... przygotuj się że jak się pojawi maleństwo, będziesz dostawać cudowne rady od rodziców, starszej części rodziców - bo przecież oni wiedzą lepiej
Pewnie każda z nas to przeszła więc słuchaj grzecznie a rób to co ci serce podpowiada. Chociaż czasami te złote rady nie są takie złe 
obraziłaś sie?jak sie usuwa konto?
za to ze dostałaś ostrzeżenia od modów?
nie łam regulaminu i nie dubluj postów to nie bedziesz mieć ostrzeżeń, jak widzisz nikt świety nie jest i ja też mam ostrzezenie
minie po 30 dniach wiec wyluzuj mała
ja jeszcze mam dla Ciebie rade jedną- nie pozwól sobie wejsć na głowe chłopakowi, zastanów sie za wczasu czy warto?
już teraz zostawia Cie w domu samą i wychodzi z kumplami
jak sobie pozwolisz na takie traktowanie to bedziesz cierpiała
on bedzie chciał "dychnąć" zabierze pupe w troki i pójdzie z koleżkami na piwo a ty zostaniesz w domu sama z pampersem w ręce i nie daj Boze kolkami
zastanów sie czy jest gotowy by być OJCEM pełną gębą?
czy bedzie Cie wspierał ??? przewijał, kąpał, wstawał w nocy? czy bedzie potrafił zrezygnować z piwa po to byś ty mogła sie wykapać w spokoju?
przemyśl i spróbuj z nim porozmawiać o tym, ostrzeż go ze kolorowo nie bedzie i liczysz na niego
bedzie dobrze tylko myśl o sobie, kształć się i wróc do szkoły jak najszybciej, zapisz sie od nowego roku
Wróć do „Przed Ciążą, czyli chcemy mieć dziecko”
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość