super, ze wam sie w koncu udalo 
jeszcze raz gratuluje i mam nadzieje ze wszystko bedzie ok i nie przepracowuj sie kobito! heh ja mam tak samo, czasami mnie nachodzi ze juz juz bym chciala a potem mysle, ze moze by sie nami nacieszyc poki co? z jednej strony fajnie 2 naraz odchowac a z drugiej jeszcze sie porzadnie nie wyspalam od prawie 1,5 roku a tu sie pakowac od nowa w nieprzespane noce?Szkieletorek wielkie gratulacje!! Trochę Ci zazdroszczę i też bym chciała , ale z drugiej strony dobrze mi tak jak jest we troje;)
nic nie bede planowac, narazie biore tabletki, jak zawioda to sie bede cieszyc, jak nie to kiedys i tak je odstawie, ale jeszcze nie teraz jakos tak mi sie wydaje, ze jeszcze temu nie dalam tyle milosci co pierwszemu, jeszcze go tak nie "wychuchalam" nie wypiescilam, a tu juz znow malenstwo, ktore bedzie potrzebowac jeszcze wiecej uwagi no i jeszcze sie nie wyszlo z jednych pieluch, to idzie w ciagu.. ale mi to bardziej pasuje 
Ja miałam i nic źle się nie czułam.Nie wiem kiedy zasnęłam a jak mnie obudzili to zaraz zasnęłam i spałam prawe 24 godz .Nic mnie nie bolało . Jedynie lekki strach przed zabiegiem był ale teraz wiem że nie potrzebny.ponoc po ogolnej narkozie czlowiek sie gorzej czuje
No ja tam się wysypiam bo mała przesypia całe noce od dawna czasem wiadomo pobudki się zdarzają a tak naprawdę z luzem to nie wiem czy my rodzice kiedykolwiek będziemy spać. Z pieluchami to fakt ale dla mnie fajne bo jeszcze nie wyszłam z tego więc nie będzie traumy że od nowa to samo. Dla mnie 4 lata to za dużo .Mnie się podoba tak max 2 laka różnicy no ale nie byłam pewna czy się uda .Więc tylko mogłam mówić że tak bym chciała.jeszcze sie nie wyszlo z jednych pieluch, to idzie w ciagu..
jeszcze sie do porzadku nie wyspalas, a tak nie spalabys 3 lata pod rzad, a potem spokoj..a tak troche pospisz, a potem na nowo
e tam, ja sie ciesze ze w narkozie, bo przynajmniej prześpie nieświadomieizus wspolczuje ci tej narkozy..ja mialam taka chwilowa jak wyrywalam zeby i ten stres co przezylam - dziekuje bardzo, bo sama narkoza i to wybudzenie i samopoczucie to nie jest najgorsze, ale to co sie wewn mnie dzialo, te emocje, ten strach
ale ponoc po ogolnej narkozie czlowiek sie gorzej czuje
tez miałam i nic mi nie byłoJa miałam i nic źle się nie czułam.Nie wiem kiedy zasnęłam a jak mnie obudzili to zaraz zasnęłam i spałam prawe 24 godz .Nic mnie nie bolało . Jedynie lekki strach przed zabiegiem był ale teraz wiem że nie potrzebny.
ja mam podobnie. Na początku mówiłam absolutnie nie chce więcej dzieci, później nachodziła mnie faza, a może by tak od razu kolejne. Długi długi czas nie zabezpieczaliśmy się tylko byliśmy na przerywanym, stwierdziliśmy, co będzie to będzie. A teraz mam krążki, bo mąż pracy nie ma, poza tym ten wyjazd do francji nam się szykuje, z jednym dzieckiem łatwiej, dlatego lepiej nic kolejnego nie planować. Chociaż po części zazdroszczę, tak jak izuś pisze te usg, te kopniaczi pierwsze, fajny brzusio no i w ogóle...heh ja mam tak samo, czasami mnie nachodzi ze juz juz bym chciala a potem mysle, ze moze by sie nami nacieszyc poki co? z jednej strony fajnie 2 naraz odchowac a z drugiej jeszcze sie porzadnie nie wyspalam od prawie 1,5 roku a tu sie pakowac od nowa w nieprzespane noce? nic nie bede planowac, narazie biore tabletki, jak zawioda to sie bede cieszyc, jak nie to kiedys i tak je odstawie, ale jeszcze nie teraz
no własnie ja mam porównanie. Miałam wycinany wyrostek pod pełną narkozą i cesarkę ze znieczuleniem od pasa w dół. Zdecydowanie jestem za pełną narkozą. Przy cesarce byłam tak zestresowana, że im zasłabłam dwa razy i musieli mnie cucić, żebym im nie zeszła, bo dodatkowo sporo krwi straciłam. No i potem jak znieczulenie odchodziło to strasznie swędziało, mrowiło. Nieprzyjemne uczucie. A po wyrostku, po prostu się obudziłam jakby nigdy nic i było ok. Jedyne co to strasznie żygałam, ale to dlatego, że nie byłam naczczo, bo wieźli mnie z rozlanym wyrostkiem i musiałam mieć nagłą operację.e tam, ja sie ciesze ze w narkozie, bo przynajmniej prześpie nieświadomie
a bez narkozy to jeszcze bym im uciekła ze stołu heheheh
a to i ja wam powiem ze pewnie nie zdecydowalibyśmy sie z Przemkiem na drugie dzieciatko gdybyśy wiedzieli ze straci prace i zachoruje, no ale nie byliśmy w stanie tego przewidzieć wiec wybraliśmy tak jak nam serce podpowiadałoja mam podobnie. Na początku mówiłam absolutnie nie chce więcej dzieci, później nachodziła mnie faza, a może by tak od razu kolejne. Długi długi czas nie zabezpieczaliśmy się tylko byliśmy na przerywanym, stwierdziliśmy, co będzie to będzie. A teraz mam krążki, bo mąż pracy nie ma, poza tym ten wyjazd do francji nam się szykuje, z jednym dzieckiem łatwiej, dlatego lepiej nic kolejnego nie planować. Chociaż po części zazdroszczę, tak jak izuś pisze te usg, te kopniaczi pierwsze, fajny brzusio no i w ogóle...heh ja mam tak samo, czasami mnie nachodzi ze juz juz bym chciala a potem mysle, ze moze by sie nami nacieszyc poki co? z jednej strony fajnie 2 naraz odchowac a z drugiej jeszcze sie porzadnie nie wyspalam od prawie 1,5 roku a tu sie pakowac od nowa w nieprzespane noce? nic nie bede planowac, narazie biore tabletki, jak zawioda to sie bede cieszyc, jak nie to kiedys i tak je odstawie, ale jeszcze nie teraz
Cóż no czas pokaże:) Chyba że wygram w totka na dniach to i dzidzie na dniach się zrobi W ogóle nie chce powtarzac za nami. Jak sama chce to powie coś a tak to za nic nie naśladuje Wróć do „Pierwsze kroczki, czyli roczek za mną!”
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość
